امروز: جمعه 07 دی 1403 برابر با 28 دسامبر 2024

رای دادن به این مورد
(0 رای)

تهران ـ ایرناپلاس: «ناظم دباغ» نماینده حکومت اقلیم کردستان عراق در ایران، در تحلیل وقایع اخیر در این کشور، می‌گوید: اگر گروه‌های سیاسی در عراق، استقلال نداشته باشند و سیاستی را که از خارج به آنها دیکته می‌شود را دنبال کنند، مشکلات در عراق بزرگ‌تر خواهد شد.

«ناظم دباغ» نماینده حکومت اقلیم کردستان عراق در ایران، درباره وضعیت کنونی عراق به «ایرناپلاس» می‌گوید، از این که ایران برای استعفا ندادن عبدالمهدی فشار آورده باشد اطلاعی ندارد، اما به عقیده او، همیشه ارتباطات جهانی به خصوص ارتباطات با ایران، در حفظ امنیت منطقه نقش مثبتی داشته است.

دباغ همچنین می‌گوید: من نشنیده‌ام که ایران فشار آورده باشد تا آقای عبدالمهدی استعفایش را تقدیم نکند، زیرا ایشان آمادگی استعفا  را داشتند و حالا پارلمان باید درباره آن تصمیم‌گیری کند.

نماینده اقلیم کردستان عراق در ایران معتقد است: در حال حاضر شرایط عراق حساس است و به نظرم، وضعیت عراق نتیجه اتفاقات سال‌های گذشته است. زیرا مسئولان در این سال‌ها در حل مشکلات مردم و رفع نیازهای آنان، انجام اصلاحات و رفع فساد حاکمان کاهلی کردند.

او همچنین اضافه می‌کند: در شرایط کنونی کل عوامل چه مثبت و چه منفی به صحنه ریخته‌اند و هرکسی در نقش خودش، سیاست‌هایی را اجرا کرده، اما آن‌کسی که مسئولیتی دارد، باید منافع مردم عراق را در نظر بگیرد.

دباغ در ادامه بیان می‌کند که البته ما باید اهمیت و نقش ارتباطات جهانی را در نظر بگیریم؛ زیرا در این شرایط، عراق نمی‌تواند به‌تنهایی از این مسئله عبور کند و یا اینکه تنها به یک کشور اعتماد کند، اما درهرصورت در این سال‌ها، ایران نقش مثبتی در جهت مقابله با داعش و برقراری امنیت و آسایش در عراق داشته است.

«ناظم دباغ» همچنین معتقد است: متأسفانه باید دقت شود که مشکل اساسی در عراق، گروه‌های سیاسی هستند زیرا مشکلات و  نیازهای مردم در رأس نبوده است.

نماینده اقلیم کرستان عراق در ایران در پاسخ به این پرسش که نگاه مرجعیت عراق به سیاست‌های ایران چگونه است، توضیح می‌دهد: فعلاً نزدیکی وجود دارد. مرجعیت عراق برای حل مشکلات مردم، چه ایران باشد و چه هر کشور دیگری مشارکت می‌کند.

او همچنین معتقد است که وضعیت عراق، پیچیده است؛ اگر گروه‌های سیاسی و فراکسیون‌های پارلمانی که با گروه‌های سیاسی ارتباط دارند استقلال نداشته باشند و منافع مردم را در نظر نگیرند و همچنین اگر هر کسی آن سیاستی را پیاده کند که از خارج به او دیکته می‌شود، مشکلات بزرگ‌تر می‌شود. زیرا از آنها انتظار می‌رود به‌جای توجه به منافع فردی و ارتباطاتشان، منافع مردم را در نظر بگیرند.

به دنبال اعتراضات گسترده در عراق و کشته شدن ده‌ها نفر از مردم، روز جمعه آیت‌الله سیستانی از پارلمان عراق خواستند از عادل عبدالمهدی نخست‌وزیر این کشور سلب حمایت کند. عبدالمهدی هم از سمت خود استعفا داده تا امکان تشکیل دولت جدید فراهم شود. عبدالمهدی دراین‌باره گفته: همگان می‌دانند که پیشتر هم‌ چنین تحولی را پیشنهاد کرده بودم. پارلمان عراق نیز بنا دارد که فردا، جلسه‌ای اضطراری دراین‌باره برگزار کند.

اخبار منتشرشده از ابتدای اعتراضات تا به الآن، حاکی از این است که تا به امروز حدود 400 نفر در عراق کشته‌شده‌اند. کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد روز جمعه گفت کارکنان این نهاد در عراق تایید کرده‌اند که در ناصریه دست‌کم ۲۴ نفر کشته و ۲۱۰ نفر مجروح شده‌اند.  به گفته او سازمان ملل متحد تعداد کشته‌شدگان در اعتراضات عراق را از ماه اکتبر تاکنون ۳۵۴ نفر و مجروحان آن را ۸۱۰۴ نفر مشخص کرده است. آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد نیز از گزارش‌هایی که حاکی از تیراندازی مأموران به معترضان است ابراز نگرانی کرده و خواستار خویشتن‌داری شده است. دبیر کل سازمان ملل از دولت عراق خواسته از جان‌ معترضان حفاظت کند، به آزادی بیان و اجتماعات احترام بگذارد و هرچه سریع‌تر درباره تمام اقدامات خشونت‌آمیز تحقیق کند. آقای گوترش درعین‌حال به دولت عراق یادآوری کرده مسئولیت دارد که از بناهای دیپلماتیک و کنسولی، و کارکنان آنها حفاظت کند.

 

لینک گفت‌وگو: 

https://plus.irna.ir/news/83574968/مشکل-اساسی-در-عراق-گروه-های-سیاسی-هستند

آخرین بار تغییر یافته یکشنبه, 10 آذر 1398 06:11

ناظم دباغ، نماینده اقلیم کردستان عراق در ایران در گفت وگو با «شرق»: جغرافیا به ما تحکم مي کند

درحالي کــه رســانه هاي آنالیــن پــر از تصاویر متأثرکننده از خشــونتي اســت که این روزها توسط ارتش ترکیه به کردهاي ســوریه هموار شــده است. نژاد ترک و کردي که سال هاســت در حال مبارزه با یکدیگر هستند، بار دیگر در شمال شرق ترکیه در حال مبارزه اند. در آخرین تصمیمات، ترکیه با روســیه و آمریکا توافقاتي در مورد منطقه مرزي انجام داده اند که ترک ها با نظارت آمریکا در آن مســتقر شــوند و کردها به خــارج از آن منطقه مهاجــرت کنند. عمال ترکیه در حال مهندســي منطقه مرزي خود با سوریه از منظر نــژادي، قومي و جمعیتي اســت. در مورد آنچــه رخ داده، از آغاز عملیات تا ادامه آن، با ناظم دباغ، نماینده اقلیم کردستان عراق در ایران صحبت ُ کردیم. او معتقد اســت جغرافیاي منطقه کردي این وضع فعلي را به آنها تحمیل کــرده و البته اتفاقات ریزودرشــتي که در تاریخ این منطقه رخ داده است. شاید نگارش متن این مصاحبه براي مخاطب اندکي متفاوت باشد، چون ســعي کردیم به گویش کردي ایشان وفادار باقي بمانیم.

متأســفانه بار دیگر شــاهد یک حادثه کردي در منطقه هســتیم. به نظر شما چرا دوباره ترکیه دســت به حمله به منطقه کردي زده و شما نقطه حرکت این اتفاق را در چه مي بینید؟

بــه نظــرم آن سیاســتي که امــروز ترکیــه دارد انجامش مي دهد نه تازه اســت نه اولش است و نه ُ آخرش، چون مســئله کرد در خاورمیانه و در ترکیه، یک موضوع زنده اســت، هر روز، هر ماه و هر ســال وقتي شــرایطي پیش بیاید، ممکن اســت رخ بدهد. در طولي تاریخ، کــرد از فرصت هایي که پیش آمده، سعي کرده اســتفاده کند تا اســتقالل قومي داشته باشــد. خب، در منطقه بعد از جنگ خلیج [فارس] اقلیم کردســتان عراق به وجود آمد، بعدا خودشان علیه سوریه اقداماتي انجام دادند، نه فقط خودشان، حتي اروپایي ها، حتي عربســتان و کشــورهاي عربي گفتنــد در مدتي ما بشــار اســد را ســاقط مي کنیم. خب این فضا باعث شــد گروه هــاي مختلف وهابي و ســلفي، به وجود بیاید و یک جور وحدت میان این گروه هاي مسلح به وجود آمد که داعش را به وجود آوردنــد. کردهاي ســوریه در آن زمان باز فرصتي به دســت آوردند و با داعش جنگیدنــد، اما گویا فقط وظیفه شــان این بود که از منطقه خودشان حمایت کنند و اجــازه ندهند دولت ســوریه برگردد و اجازه ندهند آنجا داعشي ها و القاعده رشد کنند .

 یعني کردها هدفشــان این بــود که مراحل استقالل را طي کنند؟

نه مســئله اســتقالل نبود. اگر دقت بفرمایید در طول تاریــخ، کرد به اندازه اي که بــه دنبال حمایت از خودش و به دســت آوردن حقــوق خودش بوده به عنوان بشــر، ســعي نکرده که دولت داشته باشد، ولي شــرایط و عواملي به وجود مي آیــد که آنها را تشــویق مي کنــد که دولتي داشــته باشــند. ما هم خواستاریم. متأسفانه کشــورهایي که منافع ویژه اي در منطقــه داشــتند به نحــوي کردها را ســاپورت کردنــد، ولي چون که ســاپورت آنها سیاســي نبود امروز شــاهدیم آمریکایي ها خودشــان هم همکار ترکیه شــدند، هم عقب نشیني کردند و باعث شد که ترکیــه یک بار دیگر به آن منطقه حمله کند. چون از آینده آن منطقه ترس دارد. اگر کردها فردا در سوریه صاحب دولت بشــوند چه اثرگذاري ای درون کردها دارد، در ترکیــه یا مثال االن کــه علیه کردهاي عراق هســتند. به همین دلیل، به نظرم ترکیه این فرصت را پیدا کرد. شــاید ما امروز توافق هاي پشــت پرده را ندانیــم، ولي حتما ترامپ الکــي تلفني به اردوغان قــول نمي دهد کــه عقب نشــیني کنند یا شــاید از عقب نشیني سوءاستفاده کرده یا نه؟ طبق توافقاتي آن حدي بهش اجازه داده شــده کــه بیاید در عمق ســوریه. خب اینها باعث شــد که کردها در سوریه شــروع کنند به مقابله به مثل، بــه نظرم دلیلش هم همین است که اجازه نمي دهند اداره مستقل کردي به وجود بیاید تا کرد هرجایي دیگر باعث تشویق کرد ُ قسمت دیگر شــوند که به فکر تشــکیل دولت کرد دموکرات شوند. اگرچه ما شاهدیم امروز مخصوصا در اقلیم کردستان که بهترین منطقه اي که کرد آنجا اداره مســتقل در چارچوب فدرالیسم و در چارچوب قانون اساســي عراقي داشته باشــد تأکیدش بر این است که ما به دنبال راه حل سیاسي هستیم که طبق قانون اساســي این کشور باشــد که حقوق کردها در آن ثبت شده.

کردها الان در ســوریه مجبور شده اند دوباره به تعامل با دولت اسد بپردازند تا از آنها حمایت کنند. تجربه شکســت خورده برگزاري رفراندوم استقلال را هم یک ســال ونیم پیش داشتیم. چرا کردها مدام آزمون وخطــا مي کنند؟

اگر تعامل با دولت سوریه را دو، سه ماه پیش که در وضعیت عادي بودند با بشار اسد انجام مي دادند بیشتر به نفعشــان نبود تا اینکه الان مي خواهند این کار را انجام دهند؟ کارهایي که کردهــا دارند انجام مي دهند، نتیجه فشــاري اســت که روي آنهاســت. گفتــم کردها از فرصت هایــي که پیش مي آید مي خواهند اســتفاده کنند ولي متأســفانه کرد تجربــه خاصي و زیادي به دست نیاورده در طول تاریخ. البته ما در تاریخ تجربه زیادي داریم. در جنگ جهانــي اول و جنگ جهاني دوم، در جنــگ خلیــج [فارس] هم تجربــه داریم. اما همین شــرایطي اســت که اکنون پیش آمده. ما بدون توافق سیاسي شروع کردیم به همکاري براي سرکوب کردن دشــمن خودمان، به همین دلیل وقتي کل اروپایي هــا جمع شــدند، ترکیه هــم همین طور عرب هاي ســعودي هم همین طور، گفتند در مدتي کوتاه بشار ساقط بشه، خب کردها تو جایي که زندگي مي کننــد حق تبعیــت اون پیشــوا رو ندارند، یعني حق زندگــي، حق کارمندي، حــق دریافت خدمات، حق هیچي نداشــتند، این فرصــت که به وجود آمد خب چرا جزء هم پیمان هایي که قدرتشــان بزرگ تره نشــویم، آنها قول مي دهند که آینده ما آینده خوبي باشــد. حاال امروز شــاهدیم ترامپ برمي گرده میگه تــو جنگ جهاني اول و دوم کردها با آمریکایي ها کار نکردند، مگر ما کردهــا، دولت بودیم؟ کرد به عنوان هم نیشــتماني، هم وطنــي عراقي، ایراني، ســوري، ترکي جزء ارتش رســمي اون دولت بوده. به عنواني فردي تو اون ارتش شــرکت کردند، هرجا اون ارتش عراقي رفته، شــرکت کرده تو یک جنگی بین المللي یا تو یک جنگی اقلیمي، کرد هم بوده ولي او جرئت نداشــته بگه من به عنوان یک کرد با شــما هســتم به عنــوان هم میهن، به عنوان کشــوري که تبعیت و شناســنامه اش دستشــه، به جنگ رفته. ولي امروز شــرایطي پیش آمده تــو اقیلم کردســتان که میشــه به عنوان پیشــمرگ هاي کــرد همــکار باشیم. تو سوریه شرایطي پیش اومده و نیرو تشکیل شده وقتي اروپایي هــا و آمریکایي هــا نیاز بــه کمک بــا محلي ها داشــته باشن، بومي خودي باشن. خب کــرد آمادگــي داره کمک بکنه چون که مــا از روز اول داعش و دشــمن دونســتیم، به همین خاطر از ســوریه رفتن به جنگ داعــش. در جنــگ داعــش تو اقلیم کردســتان ۱۱هــزارو ۵۰۰ شــهید دادیم، ۲۳ هزار زخمي دادیم. خب تو سوریه هم همین طور. ما خون دادیم آنها اســلحه دادن. خب باید اسلحه دستم باشد که بجنگم. ولي متأســفانه بي نمکي و بي وفایي کردند. دلشــوره از این اســت که وقتي جنگ تمام مي شود، دیگر کردها رو کنار مي گذارند، از این اتفاقات تجربه مي گیریم. 

 دربــاره همین دو ســه مورد اخیــر، دیدیم کــه آمریکایي هــا آنجایي که خطر بــراي کردها پیش مي آید، پشتشــان را خالــي مي کنند. من از صحبت هاي شــما این را برداشت کردم که هنوز هم حمایــت آمریکایي ها براي تشــکیل دولت امیدوارید. درست برداشت کردم؟

نه، در طول تاریــخ هیچ وقت اعتماد و امیدي به آن کشورها نداشتم، چرا؛ چون تاریخ مطالعه کردم. تاریخ کــرد در خاورمیانــه اگر به صدها ســال قبل برگردیم، تو جنگي هوالکو، تو جنگي چنگیزخان، تو جنگي اســکندر مقدوني، تو جنگي مغول، تو جنگي بین ســلطان عثماني و شاه عباس تو همه ما شرکت داشــتیم، ولي هیچ کــدام از اســتحقاقات و حقوق خودمان را طبق توافقاتي که داشــتیم نگرفتیم. در جنــگ جهاني اول، ســایکس پیکو بــراي چي بود؟ اونجا قول ندادن با کردها دولت کردي تشکیل بدن حتي قول دادن که اســتفتا بشــه تو عراق. خب چه کاري کردند کردســتان رو تقسیم کردند بعد از جنگ جهاني دوم همین طور. روســیه از قاضي محمد کرد در مهاباد براي تشــکیل دولتي کردي پشتیباني کرد، ولي وقتي به منفعت خودش رســید، عقب نشــیني کرد و قاضي محمد اعدام شد. بعــدا انگلیس در عراق آمد حقــوق عراق را در دســت گرفت و از ملک محمود ساپورت کرد، ملک محمود به عنوان ملک کردســتان در سلیمانیه اعالم حکومتي کردستاني کرد، باز هم هواپیماي انگلیسي آمدند ملک محمود را اســیر کردنــد و بعدا او فوت کرد. بعــدا کودتاي عبدالکریم قاســم که شــد، در کودتا کرد شــریک شد چون احســاس کرد شرایطي پیش میاد اون نظام را ســقوط بدیم، کرد شریک شد تا بتونه با این شــراکت حقشــو بگیره. ولي چه کاري کردند، هیچي. با فروپاشــي صدام حسین هم بحث همین طور بود، قدرتمندترین نیرو در عراق، کرد بود. تا امروز که بیست و خرده اي سال گذشته چه تضمیني از عراق به صورت قطعي گرفتیم. ولي همین به نظر من تاکتیکي و مرحله ای اســت. مــا در عراق قانون اساسي داریم و حقوق شده که ما نیازش داریم، خب بیان اجــراش کنن. به همین خاطر مــا کردها درک مي کنیم و لمس مي کنیم که چه کســي باوفاســتا بي وفاســت؟ ولي گفتم ما تو شرایطي هستیم که وقتــي مي افتیم توي چاه خب ســعي مي کنیم اول خودمــون رو نجات بدیم، بعدا ســعي مي کنیم که حقوق خودمونو بگیریم.

بســیار خب نظرتان را درباره توافق کردهاي ســوریه با دولت اســد نگفتید؛ انتظار دارید این توافق به نتیجه خوبي برسد و کردها کمتر آسیب ببیند

ببیند. من انتظار دارم آسیب کردها از جنگ کمتر بشود، ولــي فکر مي کنم رســیدن به حقوقشــان هم کمتر باشــه، چراکه در شــرایطي که کردهاي اونجا دارن با ســوریه توافق مي کنند، قبال اون شرایط زیاد پیش آمده، به عهدشــان وفا نکردند، ولي امروز با تســلط روسیه در منطقه زیاد توافقات سیاسي نیست، بلکه توافقات نظامیــه، از توافقات نظامــي همین حرف ترامپ درمیاد که میگه ما اسلحه دادیم پول دادیم، دیگه تمام شد.

وقتي که در شــرایط بحراني نظامي هستید، نمي شود انتظار توافق سیاسي داشت؛ مي شود؟

گفتــم به همین دلیل ما نرفتیم توافقات سیاســي انجــام بدهیم؛ ولي مــن اینجا تأکیــد مي کنم که اگــر در آینده راه حل سیاسي که مورد رضایت طرفین باشــد، به دســت نیاید، باز این مشــکالت بروز مي کند. یعني جنگ تمام شــدني نیست، در طــول تاریخ این بــوده؛ ولي اتفاقاتــي پیش آمده، ســرکوب شده؛ ولي بعدا که فرصتي پیدا شده، زنده شده.

 

--///ما ترکیه را درک مي کنیم. به خاطر موضوع پ ک ک بیشتر از ۳۰ سال است که در ترکیه مي جنگند، هر سال یک بار، دو بار حمله کرده؛ ولي نتیجه اش چه شده؟ فقط این کافي است که مي گوییم ۳۰ سال است. یعني چه؟ یعني از روز اول تا امروز این حمله ها نتیجه اي نداده. چه ترکیه چه پ ک ک به خواسته خودشان نرسیدند. درباره این موضوع اگر راه حل سیاسي قطعي در چارچوب قانون اساسي پیدا نکنند، مسلم است که باز زنده مي شود///--

بســیار خــب. مي خواهــم بپردازیم به پیش زمینه پ ک ک در ترکیــه. وجود این خطر براي ترکیه را چقدر در اقدام به حمله مؤثر مي دانید؟ ترکیه همین ادعا را در زمان حمله به عفرین هم داشت.

ما هم این نگراني ها را داریم و درک مي کنیم، چه ترکیه باشد چه ایران. ُ کال جغرافي کرد در منطقه تقســیم شــده است. این نگراني هم نگراني ماست از اقلیم کردستان هم نگراني کشورهاي همسایه اســت. ما ترکیه را درک مي کنیم. به خاطر موضوع پ ک ک بیشتر از ۳۰ سال است که در ترکیه مي جنگند، هر سال یک بار، دو بار حمله کرده؛ ولي نتیجه اش چه شده؟ فقط این کافي اســت که مي گوییم ۳۰ سال است. یعني چه؟ یعني از روز اول تــا امروز این حمله ها نتیجه اي نداده. چه ترکیه چه پ ک ک به خواســته خودشــان نرسیدند. درباره ایــن موضوع اگر راه حل سیاســي قطعي در چارچوب قانون اساســي پیدا نکنند، مسلم است که باز زنده مي شود.

 

شــما نماینــده اقلیم کردســتان عــراق در ایران هســتید. بفرمایید دفتر اقلیم در اربیل چه رایزني هایــي کرده؟ آیا آقــاي بارزاني براي حل مسئله تالشي کرده، تاکنون ما فقط بیانیه سیاسي از سوي اقلیم را دیده ایم.

به نظرم خود بیانیــه و اطالعیه گام اولیه خوبي اســت. حکومت اقلیم کردســتان چه رئیس اقلیم چه نخســت وزیر به عالوه رئیس احزاب کردســتاني همه شــان اطالعیه اي صادر کردند، مسلم است که پیرو اطالعیه حتما حمایت سیاســي هم وجود دارد که از طرفیني کــه با آنها رابطه دارند، درخواســت کنند تا فضایي براي مذاکره ایجاد شود. همه پیام ها در اقلیم کردستان پیام توقف جنگ است؛ چون اوال جنگ ویراني و کشت و کشتار به وجود مي آورد. جنگ آوارگي مي آورد. به عالوه ایــن چیز مهم در منطقه، داعش اســت. پیش مرگان اقلیم کردســتان قرباني دادنــد و نیروهاي کرد ســوریه و کوبانــي با داعش مبارزه کردند و توانســتند داعش را سرکوب کنند. تا این لحظه ما فقط در جنــگ علیه داعش برنده ایم؛ ولي براي نابود کــردن و از بین بردن داعش نه؛ چون که باید به فکر دالیل به وجود آورنده داعش باشــیم. اگر آن دالیل از بین نرود، هر وقتي شرایط فراهم شد، دوباره زنده مي شود؛ چون یک جور ایدئولوژي است. به همین خاطر امروز اقلیم کردستان هدف و آرمانش این اســت که این جنگ متوقف شــود و تأکیدمان بر مسئله مبارزه علیه تروریسم داعش باشد.

 

 خب ممکن است ســفر یا مذاکره اي در پیش باشد از سوي طیف اقلیم کردستان عراق با ترکیه بــراي توقف این موضوع یا مثــال از دولت عراق بخواهید که در این باره کمکي بکند یا نیرو و کمک نظامي اعزام کنید؟

نه، ما در حوزه نظامي دخالت نمي کنیم. مسائل دیگــر از راه هــاي مختلف پیگیري مي شــود. من از این تماس ها اطالعي نــدارم. رابطي که بین ترکیه و عراق و کشورهاي دیگر وجود دارد، آن رابط دارد کار خودش را انجام می دهد.

برخــي موج هاي رســانه اي دربــاره تحریم کاالهاي ترک در حمایت از کردهاي سوریه به راه افتاده است. نظر شما چیست؟ 

مــا گفتیــم کــه احساســي کار نمي کنیــم. مــا نمي توانیــم کاالهاي ترکــي را تحریــم کنیم؛ چون یــک روز ترکیــه با کردهــا در ســوریه مي جنگند یا فردا اتفاقــي در ایران پیش بیایــد... . ولي به لحاظ معنوي و روحي، احساساتي را که دارم، در اطالعیه بیان مي کنم؛ مثال وقتي که اقلیم کردســتان میزبان پناهنده هاي کرد سوریه مي شود. در اقلیم کردستان خود به خود این کارهاي انساني انجام مي شود؛ مثال گروه هاي پزشکي و درماني مي روند آنجا، زخمي ها را درمــان مي کنند؛ ولي من به صورت احساســاتي نمي توانم بگویم فردا نیروهاي پیش مرگ مي فرستم با کردهــاي ترکیه یا بــا کردهاي ســوریه در جبهه بجنگند. این کار باعث مي شــود من از بین بروم؛ ولي کال حفظ خودم و منفعت همه را در همراهي کردن مي بینم؛ نه دشمني کردن.

برایم جالب اســت که به قطعیت مي گویید نمي توانیــد درباره مــراوده با ترکیــه تصمیمي بگیرید.

نه، نمي توانیم. نیازهاي اساســي اقلیم کردستان عراق در شرایط کنوني بیشتر از ترکیه مي آید.

نه از عراق، نه از ایران؟

نه، مثــال در اقلیم کردســتان باالي هــزارو ۷۰۰ شــرکت ترک فعال است؛ ولي شــرکت هاي ایراني در درجه دوم هســتند؛ اما به حدود ۳۰۰ شرکت هم نمي رســد. حاال شــما نتیجه کار هزار و ۷۰۰ شرکت را با ۳۰۰ شــرکت برآورد کنید. موضوع دوم، مسئله ارتباطات خارجي ما اســت. ایران تحریم اســت، به خاطر همین هم مشــکالت زیادي دارد. سوریه هم مشــکل جنگ و درگیري و تحریــم دارد. خب کدام راه براي اقلیم کردســتان عــراق مي ماند؟ گفتم ما جغرافیاي حساسي داریم. این جغرافي به ما تحکم مي کند. مــا از این کارها نمي توانیم انجام بدهیم. نه اینکه نمي خواهیــم، نمي توانیم. حتي اگر بخواهیم، نمي توانیم.

 

 

روزنامه شرق شماره ٣٥٦٠ تاریخ ٠٨/٠٨/٩٨  صفحه ١٥

اسامی مستندهایی که در بخش «سینمای جهان» جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه روی پرده رفتند

منصور جهانی ـ 21 فیلم‌ مستند کوتاه و بلند در بخش رقابتی «سینمای جهان» در چهارمین دوره جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه روی پرده رفتند و جایزه صنوبر طلایی این رویداد سینمایی را دریافت کردند. 

به گزارش ستاد خبری جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه، 21 فیلم‌ مستند کوتاه و بلند از کارگردانان کشورهای مختلف جهان، در بخش رقابتی «سینمای جهان» (بین‌الملل) در چهارمین جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه Slemani روی پرده رفتند و جوایز این رویداد سینمایی را دریافت کردند، از جمله؛ جایزه صنوبر زرین بهترین فیلم مستند سینمای جهان، به فیلم مستند «کره زمین» Terra به کارگردامی «جولیان کوشنارینکو» Julia Kushnarenko از روسیه و همچنین لوح تقدیر این بخش از جشنواره، به فیلم مستند «دلبند» به کارگردانی یاسر طالبی از ایران اهدا شد.

اعضای داوران فیلم‌های مستند بلند بخش رقابتی «سینمای جهان» و «سینمای کُردی» چهارمين دوره جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه عبارت بودند از: خانم «آنوما راجاکارونا» Anomaa Rajakaruna کارگردان و تهیه‌کننده ـ رئیس هیئت داوران از کشور سریلانکا، مهرداد اسکویی ـ کارگردان، تهیه‌کننده، پژوهشگر و عکاس از کشور ایران و خانم «اعتامی بُرجان» Etami Borjan استاد مطالعات فیلم دانشگاه زاگرب ـ از کشور کرواسی. 

21 فیلم‌ مستند کوتاه و بلندی که در بخش رقابتی «سینمای جهان» در چهارمین دوره جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه روی پرده رفتند، عبارت بودند از: فیلم «شادی» Bliss به کارگردانی «آرینی فیلیکی» Irene Felici از لهستان به مدت 19 دقیقه، فیلم مستند «دلبند» Beloved به کارگردانی یاسر طالبی از ایران به مدت 54 دقیقه، فیلم «صدایی در سکوت» Voices From The Silence به کارگردانی «جوشوا وهلین» Joshua Wahlen و «الیساندرو سدیتا» Alessandro Seidita از ایتالیا به مدت 54 دقیقه، فیلم «خوان بریتو: تامیا» Juan Brito: Tamia به کارگردانی «آلفونسو پالازون میسیگور» Alfonso Palazón Meseguer از اسپانیا به مدت 24 دقیقه، فیلم «پروانه آبی» Blue Butterfly به کارگردانی «اوکان ارونسال» Okan Erünsa از ترکیه به مدت 24 دقیقه، فیلم «عروسی پسر زینت» Wedding of Zinat's Son به کارگردانی فرهاد وراهرام از ایران به مدت 56 دقیقه، فیلم «تخم دایناسور» The Dinosaur Egg به کارگردانی «جوسفینا ریکیو» Josefina RECIO از آرژانتین به مدت 69 دقیقه، فیلم «کالاراسی ـ خاکی در برابر در بهشت» Călărași - A Land By The Gate Of Heaven به کارگردانی «دومیترو گروسی» Dumitru Grosei از مولداوی به مدت 52 دقیقه، فیلم «خاک» Terra به کارگردانی «جولیا کوشنارنکو» Julia Kushnarenko از روسیه به مدت 30 دقیقه، فیلم «پیلوتون دژی پلاستیک» Peloton Against Plastic به کارگردانی «جیمی لیپره» Jamie Lepre و «پول هیلر» Paul Hellier از آرژانتین به مدت 85 دقیقه، فیلم «آهنگ‌ها و لالایی‌هایی که من می‌خواندم» Those Songs and Lullabies I Used to Sing به کارگردانی «کومبونگ دارانگ» Kombong Darang از هندوستان به مدت 45 دقیقه، فیلم «کنده‌کاری الهی» Carving The Divine به کارگردانی «یوجیرو سکی» Yujiro Seki از ژاپن به مدت 54 دقیقه.

در بخش رقابتی «سینمای جهان» در جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه چندین مستند دیگر نیز به نمایش درآمدند، از جمله؛ فیلم «پیسکماری» PescAmare به کارگردانی «آندریا لودوویچیتی» Andrea Lodovichetti از ایتالیا به مدت 62 دقیقه، فیلم «ماراتن» به کارگردانی مرتضی حسینی‌نیا از ایران به مدت 26 دقیقه، فیلم «خانم دانچی» Danchi Woman به کارگردانی «آکیکو سوگیموتو» Akiko Sugimoto از ژاپن به مدت 66 دقیقه، فیلم «خانم‌های پادشاه مرگ» The Ladies of the King Death به کارگردانی «فابریزیو گالاتیا» Fabrizio Galatea از ایتالیا به مدت 53 دقیقه، فیلم «ضرب و شتم شدید» Strong Beat به کارگردانی «وادیم ورونتسوف» Vadim Vorontsov از روسیه به مدت 31 دقیقه، فیلم «ما سرباز بودیم» We Were Soldiers به کارگردانی «سویتلانا سمیرنوا» Svitlana Smirnova از اکراین به مدت 61 دقیقه، فیلم «همسر» Wife به کارگردانی «کریستین گاینت» Kirsten Gainet از روسیه به مدت 64 دقیقه و همچنین فیلم «لوتوس» Lotus به کارگردانی محمدرضا وطن دوست از ایران به مدت 14 دقیقه.

 

چهارمين جشنواره بین‌المللی فيلم «سليمانيه» توسط کمپانی سینمایی «مستی فیلم» با مدیریت «فؤاد جلال»، با ریاست «ملا بختیار» مسئول بخش حمایتی این جشنواره و از شخصیتهای برجسته سیاسی اقلیم کُردستان، با مدیریت هنری «دانر عمر فارس»، با مدیر برنامه‌ریزی خانم «لینا رضا» و با نمایش 134 فیلم‌ از کارگردانان 79 کشور جهان؛ در دو بخش رقابتی «سینمای جهان» (بین‌الملل) و بخش رقابتی «سینمای کُردی» (ملی) و همچنین برپایی کارگاه‌های تخصصی سینمایی و نشست تولید مشترک؛ با شعار «سرطان زمین»؛ در 5 سالن سیتی سینما، سینما سالم، سالن «ئه‌من سوور» و همچنین تالار هنر در شهر سليمانيه در اقلیم کردستان عراق برگزار شد.

 

مدیریت روابط عمومی جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه.

اکران 35 فیلم‌ کوتاه در بخش «سینمای جهان» چهارمین جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه

منصور جهانی ـ 35 فیلم‌ کوتاه در بخش رقابتی «سینمای جهان» در چهارمین دوره جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه روی پرده رفتند و جایزه صنوبر طلایی این رویداد سینمایی را دریافت کردند. 

به گزارش ستاد خبری جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه، 35 فیلم‌ کوتاه از کارگردانان کشورهای مختلف جهان، در بخش رقابتی «سینمای جهان» (بین‌الملل) در چهارمین جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه Slemani روی پرده رفتند و جوایز این رویداد سینمایی را دریافت کردند، از جمله؛ جایزه ویژه هیئت داوران، به فیلم کوتاه «آسمینا» Asmnina به کارگردانی «دکال برنسون» Dekel Berenson از نپال و جایزه صنوبر زرین بهترین فیلم کوتاه بین‌الملل این به فیلم کوتاه «برخلاف امروز» Unlike Today به کارگردانی «آسترید منزال» Astrid Menzel  از کشور آلمان اهدا شد.

اعضای داوران فیلم‌های کوتاه بخش رقابتی «سینمای جهان» چهارمين دوره جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه عبارت بودند از: خانم «کیمبرلی کلابل» Kimberly Klabel مدیر هنری و مدیر اجرایی جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه آتلانتا ـ رئیس هیئت داوران از کشور آمریکا، «جوزپ وک» Joseph vk ـ منتقد سینما از کشور هندوستان و همچنین خانم «اُزگور کجیک» Ozgur Cicek ـ استاد دانشگاه از کشور ترکیه.

35 فیلم‌ کوتاهی که در بخش رقابتی «سینمای جهان» در چهارمین دوره جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه روی پرده رفتند، عبارت بودند از: فیلم «پوست» Skin به کارگردانی «گای ناتیف» Guy Nattive از آمریکا به مدت 20 دقیقه، فیلم «بر روی مرز» On the Border به کارگردانی «وی شوجون» WEI Shujun از چین به مدت 15 دقیقه، فیلم «جؤيره كاپری» Isle of Capri  به کارگردانی «مانس برساس» Måns Berthas از سوئد به مدت 6 دقیقه، فیلم «سایه» UMBRA به کارگردانی سعید جعفریان از ایران به مدت 15 دقیقه، فیلم «طرف خود د مینور»Bright Side in D minor  به کارگردانی «خوان مارک زاپاتا» Joan Marc Zapata از اسپانیا به مدت 19 دقیقه، فیلم «رامین»Ramen  به کارگردانی «روبین سکا» Rubén Seca از اسپانیا به مدت 10 دقیقه، فیلم «جاذبه»Attrition  به کارگردانی «کلی هولمز» Kelly Holmes از فرانسه و اکراین به مدت 23 دقیقه، فیلم «ماریا در مانگروف»María de los Esteros  به کارگردانی «اوگینو گومز بوریرو» Eugenio Gómez Borrero از کلمبیا به مدت 19 دقیقه، فیلم «از بین بردن»Swept Away  به کارگردانی «توماس گراسکویر» Thomas Grascoeur از آمریکا و فرانسه به مدت 12 دقیقه، فیلم «فردا آن روزی است که منظر آن هستیم» Tomorrow Might Be the Day  به کارگردانی «جوسیفا کلستین» Joséfa Celestin از اکراین به مدت 19 دقیقه، فیلم «مثل امروز نه» Unlike Today به کارگردانی «آسترید منزل» Astrid Menzel از آلمان به مدت 21 دقیقه، فیلم «آیرینی» Irinyi به کارگردانی «نیکول سیبولیا» Nikol Cibulya از مجارستان به مدت 24 دقیقه، فیلم «سانچو»Sancho  به کارگردانی «هوگو د ل ریوا» Hugo De la Riva از اسپانیا به مدت 13 دقیقه، فیلم «باز نشده» Unfolded به کارگردانی «کریستینا پیچی» Cristina Picchi از ایتالیا به مدت 15 دقیقه، فیلم «آقای هندرسون»Monsieur Henderson  به کارگردانی «توماس سچوی» Thomas Scohy از فرانسه به مدت 15 دقیقه، فیلم «دـ مینور»D-Minor  به کارگردانی «دوریا لاسزیلو گولیاس» DÓRA LÁSZLÓ-GULYÁS از لهستان به مدت 18 دقیقه.

در بخش رقابتی «سینمای جهان» جشنواره فيلم سليمانيه چندین فیلم کوتاه دیگر نیز به نمایش درآمدند، از جمله؛ فیلم «ارتباط اول»First Communion  به کارگردانی «آیناسیو لاسیرا» Ignacio Lasierra از اسپانیا به مدت 21 دقیقه، فیلم «هرگز» LA FIEVRE به کارگردانی «خوان ماریا فلورس میراندا» José María Flores Miranda از اسپانیا به مدت 20 دقیقه، فیلم «دو کلمه» Two Words  به کارگردانی «جسپر امبورگ» Jesper Emborg از انگلستان به مدت 23 دقیقه، فیلم «اشمینا»Ashmina  به کارگردانی «دکال برنسون» Dekel Berenson از نپال به مدت 16 دقیقه، فیلم «پیچ خورده» Screwed  به کارگردانی «تام سچیجف» Tim Schijf از هلند به مدت  7 دقیقه، فیلم «دسر تلخ بود» Amargo era el postre  به کارگردانی «دیه‌گو ه.کاترینیوک دی کویتانزو» Diego H. Katarniuk Di Costanzo از اسپانیا به مدت 20 دقیقه، فیلم «یک داستان وارونه» An upside-down tale به کارگردانی «انیس پینتور سیرا»Inés Pintor Sierra  و «پوبلو سانتیدراین» Pablo Santidrián از اسپانیا به مدت  13 دقیقه، فیلم «شهر گربه» The cat's town  به کارگردانی «کارمن کورونادا» Carmen Coronada از مکزیک به مدت 16 دقیقه، فیلم «دوراهی» Dilemma به کارگردانی امید شمس از ایران به مدت 20 دقیقه، فیلم «کلاس دوم» 2nd Class به کارگردانی «جیمی اُلسون» Jimmy Olsson از سوئد به مدت 14 دقیقه، فیلم «این هیچ سرزمینی نیست» This No Land به کارگردانی «الکساندر دیکومر» Alexander Decommere از بلژیک به مدت 16 دقیقه، فیلم «کت آبی» The Blue Cape به کارگردانی «الکساندرا لوپز» Alejandra López از پورتوریکو به مدت 5 دقیقه، فیلم «آنتولا» Antxoni به کارگردانی «روبین ساینز» Ruben Sainz از اسپانیا به مدت 15 دقیقه، فیلم «سیاه چاله» Black Hole به کارگردانی «نیکولاس اُچاروف» Nicholas Ovcharov از اکراین به مدت 8 دقیقه، فیلم «پرواز ناته‌ئو» Fly Mateo به کارگردانی «والریا کوریوگا» Valérie Quiroga از اسپانیا به مدت 8 دقیقه، فیلم «تنگنا» Bottleneck به کارگردانی «مانس برتاس» Måns Berthas از سوئد به مدت 8 دقیقه، فیلم «چون گناه کرده‌ام» Perchè ho peccato به کارگردانی «جیوانی دی ناتالی» Giovanni Di Natale از ایتالیا به مدت 6 دقیقه، فیلم «گمشدن و پیداشدن» Lost & Found به کارگردانی «سوامانتا گوش» Sumanta Ghosh از هندوستان به مدت  10 دقیقه و همچنین فیلم «ویلچر هارلی» Harley Wheelchair به کارگردانی «نیلس سابه» Niels Sabbe از بلژیک به مدت 11 دقیقه.

چهارمين جشنواره بین‌المللی فيلم «سليمانيه» توسط کمپانی سینمایی «مستی فیلم» با مدیریت «فؤاد جلال»، با ریاست «ملا بختیار» مسئول بخش حمایتی این جشنواره و از شخصیتهای برجسته سیاسی اقلیم کُردستان، با مدیریت هنری «دانر عمر فارس»، با مدیر برنامه‌ریزی خانم «لینا رضا» و با نمایش 134 فیلم‌ از کارگردانان 79 کشور جهان؛ در دو بخش رقابتی «سینمای جهان» (بین‌الملل) و بخش رقابتی «سینمای کُردی» (ملی) و همچنین برپایی کارگاه‌های تخصصی سینمایی و نشست تولید مشترک؛ با شعار «سرطان زمین»؛ در 5 سالن سیتی سینما، سینما سالم، سالن «ئه‌من سوور» و همچنین تالار هنر در شهر سليمانيه در اقلیم کردستان عراق برگزار شد.

 

 

مدیریت روابط عمومی جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه.

اکران فیلم‌های شاخص سال 2019 جهان در چهارمین جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه

منصور جهانی ـ فیلم‌های شاخص سال 2019 جهان در بخش رقابتی اصلی «سینمای جهان» در چهارمین دوره جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه روی پرده رفتند و جایزه صنوبر طلایی و نقره‌ای این رویداد سینمایی را دریافت کرد. 

به گزارش ستاد خبری چهارمين جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه، فیلم‌های شاخص سال 2019 جهان از جمله برنده نخل طلای بهترین فیلم و برنده جایزه هیأت داوران بخش «نوعی نگاه» از هفتاد و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم «کن» فرانسه، به نمایش در آمده در بخش رقابتی اصلی شصت و نهمین جشنواره بین‌المللی فيلم «برلیناله»، کاندید بهترین فیلم از هفتاد و پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فيلم «ونیز» در ایتالیا، برنده جوایز اصلی بیست و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم شانگهای چین و ... در بخش رقابتی اصلی «سینمای جهان» (بین‌الملل) در چهارمین جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه Slemani روی پرده رفتند و جایزه صنوبر طلایی و نقره‌ای این رویداد سینمایی را دریافت کرد. 

اعضای داوران بخش رقابتی اصلی فیلم‌های سینمایی «سینمای جهان»، شامل آثار بین‌الملل و ملی چهارمین جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه عبارت بودند از: «هینز هرمانس» Heinz Hermanns دبیر جشنواره بین‌المللی فيلم CEO و دبیر جشنواره بین‌المللی «اینتر فیلم» برلین ـ رئیس هیئت داوران از آلمان، خانم پوران درخشنده فیلمنامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده از ایران، «آدریان بیلیچ» Adrian Belic ـ کارگردان، مدیرفیلمبرداری و تهیه‌کننده از آمریکا با سابقه یک نامزدی اسکار، «یوهانی آلنن» Juhani Alanen ـ مدیر اجرایی جشنواره بین‌المللی فيلم «تمپره» Tampere از فنلاند و خانم «زلفیه آکولاک» Zülfiye Akkulak ـ مدیر فیلم و رسانه و رئیس کمپانی «نوا فیلم» برلین از آلمان.

فیلم‌هایی که در بخش رقابتی اصلی «سینمای جهان» در چهارمین دوره جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه روی پرده رفتند، عبارت بودند از: فیلم سینمایی «پارازیت» (انگل) PARASITE به کارگردانی «بونگ جون ـ هو» از کشور کره جنوبی؛ برنده نخل طلای بهترین فیلم هفتاد و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم «کن» فرانسه، اکران شده در جشنواره‌های بین‌المللی فيلم مونیخ در آلمان، سیدنی در استرالیا، ونکوور و تورنتو در کانادا و برنده جایزه صنوبر نقره‌ای بهترین فیلمنامه جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه، فیلم سینمایی «داستان سه خواهر» A Tale of Three Sisters به کارگردانی «امین آلپر» Emin Alper از کشورهای ترکیه، آلمان، هلند و یونان؛ به نمایش در آمده در بخش رقابتی اصلی شصت و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فيلم «برلیناله» در آلمان، برنده جایزه بهترین کارگردانی، بازیگری، موسیقی و فیپرشی از جشنواره بین‌المللی فيلم استانبول در ترکیه، برنده جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره بین‌المللی فيلم سارایه‌گو از صربستان و برنده جایزه صنوبر زرین بهترین فیلم و جایزه صنوبر نقره‌ای بهترین بازیگر زن برای «جَمیره اِبوزیه» Camere Ebuzziya از جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه، فیلم سینمایی «قصر شیرین» Castle of Dreams به کارگردانی رضا میرکریمی از ایران؛ برنده جایزه بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر مرد برای حامد بهداد از بخش مسابقه اصلی بیست و پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم شانگهای در چین، جایزه اصلی بهترین کارگردان و بهترین فیلم از نگاه منتقدان دوازدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم‌های هنری «باتومی» در گرجستان و برنده جایزه صنوبر نقره‌ای بهترین کارگردانی جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه.

در بخش رقابتی اصلی «سینمای جهان» (بین‌الملل) در جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه چندین اثر سینمایی دیگر نیز به نمایش درآمدند، از جمله؛ فیلم سینمایی «بدرود پسرم» So Long my Son به کارگردانی «وانگ ژیائوشوای»Xiaoshuai Wang از چین؛ برنده جوایز بهترین بازیگری مرد از در بخش رقابتی اصلی شصت و نهمین دوره جشنواره بین‌المللی فيلم «برلیناله» و کاندید چندین بخش اصلی جوایز آسیا پسیفیک در استرالیا، فیلم سینمایی «راننده اسکریو» Screwdriver به کارگردانی «بسام جبراوی» Bassam Jarbawi از فلسطین؛ کاندید بهترین فیلم از هفتاد و پنجمین دوره جشنواره بین‌المللی فيلم «ونیز» در ایتالیا و برنده جایزه صنوبر نقره‌ای ویژه هیئت داوران جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه، فیلم سینمایی «نماینده» The Delegation به کارگردانی «بوجار علیمانی» Bujar Alimani از آلبانی؛ برنده جایزه صنوبر نقره‌ای بهترین بازیگر مرد برای «ویکتور ژوستی» Victor zhusti از جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه، فیلم سینمایی «بی صدا» The Mute به کارگردانی «بارتوز کونوپکا» Bartosz Konopka از کشورهای لهستان و بلژیک؛ برنده جایزه صنوبر نقره‌ای بهترین فیلمبرداری برای «جاسک پودگورسکی» Jacek Podgorski از جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه، فیلم سینمایی «آتش سر خواهد گرفت» Fire will come به کارگردانی «اولیور لاکس» Oliver Laxe از کشورهای اسپانیا، فرانسه و لوگزامبورگ؛ برنده جایزه هیأت داوران بخش «نوعی نگاه» هفتاد و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم «کن» فرانسه و فیلم سینمایی «هیأت» به کارگردانی «» برنده جایزه بزرگ ورشو در لهستان، فیلم سینمایی «آمینه» Amina به کارگردانی «ایمن زیدان» Ayman Zeidan از کشور سوریه؛ دیپلم افتخار صلح از سی و هفتمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر در کشور ایران و همچنین فیلم سینمایی «خودی‌ها» Insiders به کارگردانی «حسین کارابای» Hüseyin Karabey از کشور ترکیه.

چهارمين جشنواره بین‌المللی فيلم «سليمانيه» توسط کمپانی سینمایی «مستی فیلم» با مدیریت «فؤاد جلال»، با ریاست «ملا بختیار» مسئول بخش حمایتی این جشنواره و از شخصیتهای برجسته سیاسی اقلیم کُردستان، با مدیریت هنری «دانر عمر فارس»، با مدیر برنامه‌ریزی خانم «لینا رضا» و با نمایش 134 فیلم‌ از کارگردانان 79 کشور جهان؛ در دو بخش رقابتی «سینمای جهان» (بین‌الملل) و بخش رقابتی «سینمای کُردی» (ملی) و همچنین برپایی کارگاه‌های تخصصی سینمایی و نشست تولید مشترک؛ با شعار «سرطان زمین»؛ در 5 سالن سیتی سینما، سینما سالم، سالن «ئه‌من سوور» و همچنین تالار هنر در شهر سليمانيه در اقلیم کردستان عراق برگزار شد.

 

 

مدیریت روابط عمومی جشنواره بین‌المللی فيلم سليمانيه.

رای دادن به این مورد
(0 رای)

حکومت اقلیم کردستان نگران ادامه جنگ در سوریه است و خواستار توقف هر چه سریع‌تر جنگ و آغاز مذاکره و گفتگو است. طرفین باید مشکلات را با مذاکره حل کنند، چون ادامه جنگ باعث ویرانی و همچنین رشد داعش می‌شود. در طول تاریخ هیچ وقت مشکلات با جنگ حل نشده است. در رابطه با مسائل داخلی عراق نیز سیاست اقلیم کردستان از ابتدا که خود رئیس اقلیم آقای بارزانی صادر کرد مشخص است. ما علیه حکومت نیستیم. بهترین گزینه و بهترین حکومتی که امروز وجود دارد تشکیلات کنونی است. به همین خاطر نظر حکومت اقلیمی کردستان این است که باید حکومت هر چه سریع‌تر به مطالبات شرعی و قانونی و حقیقی معترضین رسیدگی کند و آن شعار‌هایی که آن‌ها می‌دهند مثل بیکاری و ضد فساد و خدمت گزاری و اصلاحات به درخواستشان رسیدگی شود.

کد خبر: ۳۸۷۲۵
 
۰۹:۱۳ - ۲۵ مهر ۱۳۹۸
دیدارنیوز ـ رسول شکوهی: تجربیات زیادی دارد. از لابلای صحبت‌هایش می‌شود به خوبی این را فهمید. هم تجربه مبارزه دارد هم انقلاب دیده و هم جنگ. معلم بوده و سیاستمدار شده است. ناظم دباغ نماینده اقلیم کردستان عراق در ایران است و از چهره‌های سیاسی کرد محسوب می‌شود که از اعضای اتحادیه میهنی است. او که از سال ۲۰۰۸ نماینده اقلیم کردستان در ایران است به خوبی فارسی صحبت می‌کند و به مانند همه کرد‌ها مهمان نواز است و خوش صحبت.

بعد از سال‌ها تجربه کار سیاسی از اقدامات اصلاح‌طلبانه دفاع می‌کند و از هر گونه افراط‌گرایی و تغییرات لحظه‌ای دوری می‌کند. در تحلیل تلاش می‌کند عوامل مختلف را در نظر بگیرد و چند بعدی تحلیل کند. راه حل مشکلات منطقه را در داخل منطقه می‌داند و امیدی به اقدامات ابر قدرت‌ها در منطقه ندارد. بر تاریخ مسلط است و تلاش می‌کند در تحلیل‌های خود از گزاره‌های تاریخی استفاده کند.

با او درباره تحولات اخیر عراق و مسائل ترکیه و اتفاقاتی که در سوریه رخ داده است صحبت کردیم. دباغ ریشه آشوب‌ها در عراق در مسائل داخلی می‌بیند که در ادامه دشمنان عراق آن را منحرف کردند. او بر مذاکره و نفی جنگ در سوریه تاکید دارد و راه حل مسائل را در ایجاد یک اتحادیه منطقه‌ای می‌داند.
 
در ادامه، گفتگوی دیدارنیوز با ناظم دباغ نماینده اقلیم کردستان در ایران را می‌خوانید:
 
دیدارنیوز: امروز همه در جریان تحولات اخیر عراق هستند و این تحولات نگرانی‌هایی را به وجود آورده است. برخی به دخالت‌های خارجی اشاره می‌کنند و گروهی دیگر بحران ناکارآمدی و فساد در دولت عراق را مورد بحث قرار می‌دهند. تحلیل شما از اتفاقات اخیر در عراق چیست و نقش کدامیک از عوامل را پر رنگ‌تر می‌بینید؟

ناظم دباغ: به نظر من آن وضعیتی که در عراق می‌گذرد، نتیجه سیاست غیرحکیمانه حکومت عراق در طول سال‌های بعد از فروپاشی صدام حسین است. با این حجم درآمدی که عراق داشت تا امروز نتوانستند به مردم خدمت کنند تا مردم راضی باشند. شاهد هستیم که اکثریت معترضین در خیابان، جوان هستند. آن جوان‌ها شاید زیاد از گذشته هم اطلاع نداشته باشند، اما در شرایط کنونی وقتی کم درآمد، کم خدمات و بیکار هستند و حس کنند که خدمات بهداشتی و آب و برق و همه این چیز‌ها کمبود دارد یا نیست، خب مسلم است که یک هیجانی به وجود می‌آید که به دنبال خواسته‌های خودشان باشند. وقتی مردم عراق شروع به اعتراض می‌کنند شرایطی پیش می‌آید که کسانی که عراق را دوست ندارند و یا شرایط کنونی عراق مورد پذیرششان نیست وارد صحنه می‌شوند و می‌خواهند تظاهرات به سویی دیگر کشیده شود. به همین خاطر به نظر من امروز عراق هزینه این سیاست بی طرفی در منطقه را پرداخت می‌کند. امریکا دوست نداشت عراق بیطرف باشد. اما اخیراً که رئیس جمهوری عراق به سازمان ملل رفت و سخنرانی کرد پیامش مشخص بود. پیام بی طرفی و پیام این که عراق آمادگی دارد از گام‌هایی که برای برقراری و حفظ امنیت در منطقه برداشته می‌شود استقبال کند و به جای شرکت کشور‌های خارجی، کشور‌های منطقه‌ای باید با هم متحد باشند تا امنیت خودشان حفظ شود. نخست‌وزیر عراق به چین رفت و بعد از چین به سعودی سفر کرد. کل پیام‌های مسئولین عراقی این بود که هم بیطرف هستیم و هم آمادگی داریم که سیاست اقلیمی خودمان را داشته باشیم. مخصوصاً رئیس‌جمهور پیشنهاد کرد که برای حفظ منافع خودشان و حفظ امنیت منطقه یک منظومه اقلیمی به وجود آید. چون بهترین راهش همین است که کشور‌های منطقه خودشان بتوانند آن امنیت را حفظ کنند. خب حال که صحنه شلوغ می‌شود دشمنان عراق وارد عمل می‌شوند و عراق باید هزینه آن را پرداخت کند. وگرنه من این اعتقاد را ندارم که نیروی امنیتی پلیس عراق طوری باشد که به مردم خودش شلیک کند چراکه این رفتار، یک رفتار بعثی است. این رفتار کار دیکتاتور‌ها و نیرو‌هایی هستند که بخواهند مردم را سرکوب کنند.

این وضعیت جدیدی که در عراق وجود دارد هم مرجعیت شیعه، دفتر آیت الله سیستانی و هم خود حکومت یعنی رئیس جمهوری و رئیس پارلمان و نخست وزیر عراق و هم اقلیم کردستان پیام صادر کردند که نباید مردم اجازه دهند که مسیر تظاهرات تغییر پیدا کند و به جای شعار‌ها و مطالبات شرعی و قانونی خود به اغتشاش و ناامنی ختم شود. شاهد برداشتن گام‌هایی از سوی دولت عراق برای شنیدن صدای معترضین هستیم. رییس‌جمهوری، نخست‌وزیر و رییس مجلس با نمایندگان معترضین جلسه داشتند و رئیس‌جمهوری یک نقشه راه تقدیم کرد. نخست وزیر اعلام کرد به یک سری مطالبات حق و درست تظاهرات کنندگان باید سریع رسیدگی کنیم و سریع پاسخ دهیم و اجرایی شود. الان حکومت عراق در شرایطی است که انشاالله بتواند صحنه آرام شود و اصلاحات علیه فساد و به دادگاه کشاندن فاسدین در حکومت را شروع کنند. باید ببینیم در آینده چه می‌شود.

دیدارنیوز: اگر بخواهیم از صحبت‌های شما یک جمع‌بندی کنیم این است که شما معتقدید این اتفاق ریشه کاملاً داخلی دارد. ولی وقتی که فضا بهم ریخته شد آن زمان است که دشمنان عراق و کسانی که ثبات منطقه برایشان مفید نیست فضا را آلوده کردند.

دباغ: صد درصد این گونه است. یعنی حتی چیزی که در مصر و در لیبی می‌گذرد همه به هم مربوط است. مثلاً خیلی‌ها ادعا می‌کنند که ایران پشت سر این تظاهرات است. برایم جای تعجب است. وقتی حکومت جدید تشکیل شد ایران خیلی رضایت داشت. برخی می‌گویند عادل عبدالمهدی باید استعفا دهد و از نخست وزیری دست بردارد. سؤال این است که عبدالمهدی برای چه کسی می‌آید؟ وقتی این ادعا را می‌کنند یا درخواستی می‌کنند خود به خود مطالبی علیه عراق است. به هم ریختن مدیریت حکومت، هزینه دارد. خدا رحمت کند آقای طالبانی در مدتی که با هم کار می‌کردیم همیشه نظرش این بود که به فکر تغییر و جابجایی نباشید، بلکه به فکر تغییر تفکر و عقل باشید. چون کسی که شما به سر کار می‌آورید اگر همین تفکر و عقلانیت و حاکمیت را داشته باشد چه چیز جدیدی برای شما به وجود می‌آورد؟ ما تجربه داریم در عراق. زمان ایاد علاوی یک سال حکومت انتقالی بود همه می‌گفتیم زود برود، چون کاری نکرد. او رفت و ابراهیم جعفری جدید آمد. ابراهیم جعفری آمد همه تأییدش کردیم و برایش دست زدیم و یک سال و نیم نگذشت گفتیم باید برود. او هم رفت و نتوانستند کاری کند. بعد از او مالکی آمد. باز شلوغ کردیم که باید مالکی رود و یکی دیگر بیاید خب او هم رفت و بعد از او دکتر عبادی آمد. دکتر عبادی هم رفت و بعد از او عبدالمهدی آمد. یعنی حساب کنید علاوی، ابراهیم جعفری، مالکی، دکتر عبادی و عبدالمهدی. بعد از عبدالمهدی چه می‌شود؟! به همین خاطر این جا مدیریت عراق نیاز به یک تفکر جدید دارد و برای من مهم نیست که دکتر عبادی رفته و عبدالمهدی آمده است، برای من مهم این است که تفکرات عبدالمهدی چیست. یکی از گام‌های مثبتی که در شرایط کنونی برداشته اعلام بی طرفی است. وقتی بی طرفی را اعلام می‌کند نباید هم به آمریکا دست دهد و هم به ایران. اما برای ما اهمیت ایران بیشتر است، چون ما همسایه هستیم، جغرافیا، نژاد و دین مشترکی داریم. آمریکا و انگلیس و فرانسه فردا که منافع خود را تهیه و تأمین کردند، می‌روند و بعد سعودی‌ها و ایران و سوریه باقی می‌مانند. یعنی برای ما همسایه‌ها اولویت دارند. حال اینجا اگر نتوانم برای رفع مشکلاتشان کمک کنم نباید علیه او باشم.
دیدارنیوز: بدون تعارف منطقه الان در وضعیت بی ثباتی به سر می‌برد و تنش‌های مختلف در هر سطحی محتمل است. شما پیشنهادتان برای کشور‌های منطقه مثل عراق و ایران و سعودی و ترکیه و کشور‌های حاشیه خلیج فارس برای حل این مشکل چیست؟

دباغ: به نظرم بهترین راه، خودداری کردن از تندروی و عجله در تصمیم گیری است. نکته دوم اینکه به پیشنهاد رئیس جمهور عراق برای تشکیل منظومه اقلیمی باز گردیم که ما خودمان بررسی کنیم و خودمان همکاری کنیم به جای اینکه نیرو‌های فرانسه و بریتانیا و چین و آمریکا که هزاران کیلومتر از ما دور هستند به منطقه بیایند و بخواهند از ما حمایت کنند. حمایتشان از منطقه ما به خاطر پول ما و درآمد ما و نفت ما است. چرا این هزینه را پرداخت بکنیم وقتی آقای ترامپ می‌گوید من ۴۰۲ میلیارد دلار اسلحه به سعودی دادم. اما حوثی‌ها آرامکو را بمباران کردند. این موشک‌ها کجاست؟ پدافند‌ها و تکنولوژی‌ها کجا است؟ سعودی‌ها برای چه ۴۰۰ میلیارد دلار هزینه کرده‌اند تا در مقابل مخاطراتی که برایشان به وجود بیاید محافظت کنند، اما نتیجه چیز دیگری شد. اگر وفاق اقلیمی به وجود بیاید نیاز به آن هزینه‌ها نیست و نیاز به آن سیستم پدافندی و حمایتی آسمانی و موشکی هم ندارد؛ و سیاست در یک کلمه و یک امضاء بدون هزینه می‌توان این کار را انجام داد. به همین خاطر به نظر من باید از جنگ‌های گذشته تجربه بگیریم. هیچ جنگی در دنیا با جنگ تمام نشده است. نتیجه شکست یک طرف در جنگ، به نشستن روی میز مذاکره می‌کشد که یک طرف شکست می‌خورد و یک طرف پیروز می‌شود. اما در مذاکره و سیاست نه شکستی دارد و نه پیروزی دارد. توافق به وجود می‌آید. طبق توافق یعنی منافع همه جانبه به وجود می‌آید و خب مشکل هم حل می‌شود. ما در عراق تجربه چندین سال جنگ را داریم. در غرب هم این ماجرا رخ داده است. اخیرا اروپایی‌ها تفکر و عقلشان را تغییر دادند و به جای جنگ یک بازار اقتصادی مشترک درست کردند که همه در آن منفعت می‌برند و مرز را برداشتند. یعنی الان بعضی وقت‌ها به اروپا که می‌روید با کد تلفن متوجه می‌شوید که به کدام کشور وارد شدید و کدام را رد کردید. از این کار استفاده کردند. ما چرا این کار را نکنیم؟ جنگ جهانی دوم سال ۱۹۴۶ تمام شد و تا الان چند سال است؟ حدود ۶۳ سال است. تازه آمده‌ایم یک جور جنگ جهانی سوم هم راه انداختیم. نیرو‌های مشارکتی در این جنگ از نیرو‌های مشارکتی که در جنگ جهانی دوم بوده کمتر نیست. منطقه جغرافیایی آن هم وسیع است. چه کسی این بین ضرر می‌کند؟ مردم منطقه. چه کسی برنده می‌شود؟ کشور‌های قدرتمند. خب چرا این سود را برای خود بر نگردانیم؟ مردم ما کشته می‌شوند. مگر کشور‌هایی اروپایی و آمریکایی می‌آیند در منطقه هزاران کشته می‌دهند. آیااین به خاطر به وجود آوردن پروسه دموکراسی است و یا جا به جا کردن یک دیکتاتور به یک دیکتاتور دیگر؟! برای چه؟ برای حفظ منفعت بیشتر. آقای ترامپ رئیس جمهور آمریکا در نیوریوک به سعودی‌ها بعد از بمباران آرامکو چه گفت؟! گفت باید دوستانم پرداخت کنند تا ما از آن‌ها دفاع کنیم. باید حکام منطقه هشیار باشند. یعنی آگاهی جمعی و درکشان قوی‌تر باشد.

اسکندر مقدونی و چنگیز خان و هلاکو، کورش و عثمانی و سلطان سلیم و سلطان سلیمان آن همه جنگ‌هایی که به وجود آوردند آیا ماندند؟ من همیشه می‌گویم که دیکتاتور‌ها و امپراطوری‌ها در اوج قدرتشان فروپاشی می‌کنند نه از ضعف. وقتی قدرتشان زیاد می‌شود نفوذ و تسلطشان زیاد می‌شود مغرور می‌شوند و بیشتر سعی می‌کنند دنیای بیشتری تصرف کنند. بالاخره از یک جایی جلویشان گرفته می‌شود. هیتلر چند پیروزی به دست آورد و تا کجا رفت؟ اما زمانی که به نقطه اوج رسید شکستش دادند. به همین خاطر باید حکام منطقه به هوش آیند و به فکر آن کاری باشند که آینده شان روشن‌تر و کامل‌تر باشد و دستاورد‌هایی داشته باشند. کسی نمی‌تواند این دستاورد‌ها را تنها بخورد. امروز مسئله و مشکل بزرگ، انرژی در منطقه است. مگر اجازه می‌دهند که شما تنها بخورید؟ مصر را چه کردند؟ لیبی را چه کردند؟ عراق را چه کردند و سوریه و یمن را چه کردند؟ الان یک کاری کرده‌اند که باید درآمد‌های نفتی خود را بیاورید و هزینه کنید تا بازسازی شود. خب چه کسی هزینه بازسازی می‌کند؟ همان کشور‌هایی که جنگ را راه انداختند. برای جنگ اسلحه می‌فروشند و بعد از جنگ بازسازی می‌کنند. من شاهد تجربه جنگ ایران وعراق هستم و حضور داشتم. زمانی که ایران با عراق در جنگ بود مرز‌ها ویرانه بود و تا به کرمانشاه، ایلام، اهواز، خرمشهر و قصر شیرین می‌رسید. جنگ متوقف شد آن هزینه‌ای که خرج می‌کردند هزینه بازسازی ایران شد. حالا دشمن وقتی به کرمانشاه و سنندج و قصر شیرین می‌رود حسادت می‌کند. من به قصر شیرین رفته بودم. اتاقی نمانده بود که بگوییم در آن جا جایی پیدا کنم که آفتاب من را نسوزاند و یا باران من را خیس نکند. امروز این همه ویلا و آپارتمان و ساختمان و خیابان است و این بعد از جنگ است. به همین خاطر پیشنهاد من این است که باید پیروزی ما را مغرور نکند و شکست ما را ناامید نکند. بهترین راهش میز مذاکره و گفتگو و توافق است. توافق یعنی این که یک کم شما جلو می‌آیید و یک مقداری هم طرف مقابل جلو می‌آید.

دیدارنیوز: پس سیاست اقلیم کردستان این است که دولت عبدالمهدی بماند؛ بر خلاف این که برخی از جریانات شیعه خواهان برکناری هستند. یعنی سیاست یک پارچه کرد‌ها این است که دولت مرکزی برقرار باشد.

دباغ: بله، سیاست اقلیم کردستان از ابتدا که خود رئیس اقلیم آقای بارزانی صادر کرد مشخص است. ما علیه حکومت نیستیم. بهترین گزینه و بهترین حکومتی که امروز وجود دارد تشکیلات کنونی است. زمانی آقای طالبانی تنها بود و زمان آقای فؤاد معصوم حرکت و فعالیتی نبود. رئیس جمهوری فعلی یک سیاستمدار و رئیس جمهور برجسته و به لحاظ دیپلماسی سیاسی قدرت‌مند است. عبدالمهدی یکی از سیاستمداران برجسته عراقی است که هم نخست وزیر است و هم رابطه دیرینه و خوبی با کرد‌ها دارد. با مجلس عراق نیز ارتباط خوبی توانسته برقرار کند. به همین خاطر نظر حکومت اقلیمی کردستان این است که باید حکومت هر چه سریع‌تر به مطالبات شرعی و قانونی و حقیقی معترضین رسیدگی کند و آن شعار‌هایی که آن‌ها می‌دهند مثل بیکاری و ضد فساد و خدمت گزاری و اصلاحات به درخواستشان رسیدگی شود. به همین خاطر حکومت اقلیم از حکومت عراق برای اجرای اصلاحات و آن تغییراتی که نیاز داشته باشد به وجود آید، حمایت می‌کند.
کد خبر: ۳۸۷۲۵
 
۰۹:۱۳ - ۲۵ مهر ۱۳۹۸
دیدارنیوز ـ رسول شکوهی: تجربیات زیادی دارد. از لابلای صحبت‌هایش می‌شود به خوبی این را فهمید. هم تجربه مبارزه دارد هم انقلاب دیده و هم جنگ. معلم بوده و سیاستمدار شده است. ناظم دباغ نماینده اقلیم کردستان عراق در ایران است و از چهره‌های سیاسی کرد محسوب می‌شود که از اعضای اتحادیه میهنی است. او که از سال ۲۰۰۸ نماینده اقلیم کردستان در ایران است به خوبی فارسی صحبت می‌کند و به مانند همه کرد‌ها مهمان نواز است و خوش صحبت.

بعد از سال‌ها تجربه کار سیاسی از اقدامات اصلاح‌طلبانه دفاع می‌کند و از هر گونه افراط‌گرایی و تغییرات لحظه‌ای دوری می‌کند. در تحلیل تلاش می‌کند عوامل مختلف را در نظر بگیرد و چند بعدی تحلیل کند. راه حل مشکلات منطقه را در داخل منطقه می‌داند و امیدی به اقدامات ابر قدرت‌ها در منطقه ندارد. بر تاریخ مسلط است و تلاش می‌کند در تحلیل‌های خود از گزاره‌های تاریخی استفاده کند.

با او درباره تحولات اخیر عراق و مسائل ترکیه و اتفاقاتی که در سوریه رخ داده است صحبت کردیم. دباغ ریشه آشوب‌ها در عراق در مسائل داخلی می‌بیند که در ادامه دشمنان عراق آن را منحرف کردند. او بر مذاکره و نفی جنگ در سوریه تاکید دارد و راه حل مسائل را در ایجاد یک اتحادیه منطقه‌ای می‌داند.
 
در ادامه، گفتگوی دیدارنیوز با ناظم دباغ نماینده اقلیم کردستان در ایران را می‌خوانید:
 
دیدارنیوز: امروز همه در جریان تحولات اخیر عراق هستند و این تحولات نگرانی‌هایی را به وجود آورده است. برخی به دخالت‌های خارجی اشاره می‌کنند و گروهی دیگر بحران ناکارآمدی و فساد در دولت عراق را مورد بحث قرار می‌دهند. تحلیل شما از اتفاقات اخیر در عراق چیست و نقش کدامیک از عوامل را پر رنگ‌تر می‌بینید؟

ناظم دباغ: به نظر من آن وضعیتی که در عراق می‌گذرد، نتیجه سیاست غیرحکیمانه حکومت عراق در طول سال‌های بعد از فروپاشی صدام حسین است. با این حجم درآمدی که عراق داشت تا امروز نتوانستند به مردم خدمت کنند تا مردم راضی باشند. شاهد هستیم که اکثریت معترضین در خیابان، جوان هستند. آن جوان‌ها شاید زیاد از گذشته هم اطلاع نداشته باشند، اما در شرایط کنونی وقتی کم درآمد، کم خدمات و بیکار هستند و حس کنند که خدمات بهداشتی و آب و برق و همه این چیز‌ها کمبود دارد یا نیست، خب مسلم است که یک هیجانی به وجود می‌آید که به دنبال خواسته‌های خودشان باشند. وقتی مردم عراق شروع به اعتراض می‌کنند شرایطی پیش می‌آید که کسانی که عراق را دوست ندارند و یا شرایط کنونی عراق مورد پذیرششان نیست وارد صحنه می‌شوند و می‌خواهند تظاهرات به سویی دیگر کشیده شود. به همین خاطر به نظر من امروز عراق هزینه این سیاست بی طرفی در منطقه را پرداخت می‌کند. امریکا دوست نداشت عراق بیطرف باشد. اما اخیراً که رئیس جمهوری عراق به سازمان ملل رفت و سخنرانی کرد پیامش مشخص بود. پیام بی طرفی و پیام این که عراق آمادگی دارد از گام‌هایی که برای برقراری و حفظ امنیت در منطقه برداشته می‌شود استقبال کند و به جای شرکت کشور‌های خارجی، کشور‌های منطقه‌ای باید با هم متحد باشند تا امنیت خودشان حفظ شود. نخست‌وزیر عراق به چین رفت و بعد از چین به سعودی سفر کرد. کل پیام‌های مسئولین عراقی این بود که هم بیطرف هستیم و هم آمادگی داریم که سیاست اقلیمی خودمان را داشته باشیم. مخصوصاً رئیس‌جمهور پیشنهاد کرد که برای حفظ منافع خودشان و حفظ امنیت منطقه یک منظومه اقلیمی به وجود آید. چون بهترین راهش همین است که کشور‌های منطقه خودشان بتوانند آن امنیت را حفظ کنند. خب حال که صحنه شلوغ می‌شود دشمنان عراق وارد عمل می‌شوند و عراق باید هزینه آن را پرداخت کند. وگرنه من این اعتقاد را ندارم که نیروی امنیتی پلیس عراق طوری باشد که به مردم خودش شلیک کند چراکه این رفتار، یک رفتار بعثی است. این رفتار کار دیکتاتور‌ها و نیرو‌هایی هستند که بخواهند مردم را سرکوب کنند.

این وضعیت جدیدی که در عراق وجود دارد هم مرجعیت شیعه، دفتر آیت الله سیستانی و هم خود حکومت یعنی رئیس جمهوری و رئیس پارلمان و نخست وزیر عراق و هم اقلیم کردستان پیام صادر کردند که نباید مردم اجازه دهند که مسیر تظاهرات تغییر پیدا کند و به جای شعار‌ها و مطالبات شرعی و قانونی خود به اغتشاش و ناامنی ختم شود. شاهد برداشتن گام‌هایی از سوی دولت عراق برای شنیدن صدای معترضین هستیم. رییس‌جمهوری، نخست‌وزیر و رییس مجلس با نمایندگان معترضین جلسه داشتند و رئیس‌جمهوری یک نقشه راه تقدیم کرد. نخست وزیر اعلام کرد به یک سری مطالبات حق و درست تظاهرات کنندگان باید سریع رسیدگی کنیم و سریع پاسخ دهیم و اجرایی شود. الان حکومت عراق در شرایطی است که انشاالله بتواند صحنه آرام شود و اصلاحات علیه فساد و به دادگاه کشاندن فاسدین در حکومت را شروع کنند. باید ببینیم در آینده چه می‌شود.

دیدارنیوز: اگر بخواهیم از صحبت‌های شما یک جمع‌بندی کنیم این است که شما معتقدید این اتفاق ریشه کاملاً داخلی دارد. ولی وقتی که فضا بهم ریخته شد آن زمان است که دشمنان عراق و کسانی که ثبات منطقه برایشان مفید نیست فضا را آلوده کردند.

دباغ: صد درصد این گونه است. یعنی حتی چیزی که در مصر و در لیبی می‌گذرد همه به هم مربوط است. مثلاً خیلی‌ها ادعا می‌کنند که ایران پشت سر این تظاهرات است. برایم جای تعجب است. وقتی حکومت جدید تشکیل شد ایران خیلی رضایت داشت. برخی می‌گویند عادل عبدالمهدی باید استعفا دهد و از نخست وزیری دست بردارد. سؤال این است که عبدالمهدی برای چه کسی می‌آید؟ وقتی این ادعا را می‌کنند یا درخواستی می‌کنند خود به خود مطالبی علیه عراق است. به هم ریختن مدیریت حکومت، هزینه دارد. خدا رحمت کند آقای طالبانی در مدتی که با هم کار می‌کردیم همیشه نظرش این بود که به فکر تغییر و جابجایی نباشید، بلکه به فکر تغییر تفکر و عقل باشید. چون کسی که شما به سر کار می‌آورید اگر همین تفکر و عقلانیت و حاکمیت را داشته باشد چه چیز جدیدی برای شما به وجود می‌آورد؟ ما تجربه داریم در عراق. زمان ایاد علاوی یک سال حکومت انتقالی بود همه می‌گفتیم زود برود، چون کاری نکرد. او رفت و ابراهیم جعفری جدید آمد. ابراهیم جعفری آمد همه تأییدش کردیم و برایش دست زدیم و یک سال و نیم نگذشت گفتیم باید برود. او هم رفت و نتوانستند کاری کند. بعد از او مالکی آمد. باز شلوغ کردیم که باید مالکی رود و یکی دیگر بیاید خب او هم رفت و بعد از او دکتر عبادی آمد. دکتر عبادی هم رفت و بعد از او عبدالمهدی آمد. یعنی حساب کنید علاوی، ابراهیم جعفری، مالکی، دکتر عبادی و عبدالمهدی. بعد از عبدالمهدی چه می‌شود؟! به همین خاطر این جا مدیریت عراق نیاز به یک تفکر جدید دارد و برای من مهم نیست که دکتر عبادی رفته و عبدالمهدی آمده است، برای من مهم این است که تفکرات عبدالمهدی چیست. یکی از گام‌های مثبتی که در شرایط کنونی برداشته اعلام بی طرفی است. وقتی بی طرفی را اعلام می‌کند نباید هم به آمریکا دست دهد و هم به ایران. اما برای ما اهمیت ایران بیشتر است، چون ما همسایه هستیم، جغرافیا، نژاد و دین مشترکی داریم. آمریکا و انگلیس و فرانسه فردا که منافع خود را تهیه و تأمین کردند، می‌روند و بعد سعودی‌ها و ایران و سوریه باقی می‌مانند. یعنی برای ما همسایه‌ها اولویت دارند. حال اینجا اگر نتوانم برای رفع مشکلاتشان کمک کنم نباید علیه او باشم.
 
 
اعتراضات عراق ریشه داخلی دارد نه خارجی! / کردستان عراق، ترکیه را به گفتگو دعوت می‌کند
 

دیدارنیوز: بدون تعارف منطقه الان در وضعیت بی ثباتی به سر می‌برد و تنش‌های مختلف در هر سطحی محتمل است. شما پیشنهادتان برای کشور‌های منطقه مثل عراق و ایران و سعودی و ترکیه و کشور‌های حاشیه خلیج فارس برای حل این مشکل چیست؟

دباغ: به نظرم بهترین راه، خودداری کردن از تندروی و عجله در تصمیم گیری است. نکته دوم اینکه به پیشنهاد رئیس جمهور عراق برای تشکیل منظومه اقلیمی باز گردیم که ما خودمان بررسی کنیم و خودمان همکاری کنیم به جای اینکه نیرو‌های فرانسه و بریتانیا و چین و آمریکا که هزاران کیلومتر از ما دور هستند به منطقه بیایند و بخواهند از ما حمایت کنند. حمایتشان از منطقه ما به خاطر پول ما و درآمد ما و نفت ما است. چرا این هزینه را پرداخت بکنیم وقتی آقای ترامپ می‌گوید من ۴۰۲ میلیارد دلار اسلحه به سعودی دادم. اما حوثی‌ها آرامکو را بمباران کردند. این موشک‌ها کجاست؟ پدافند‌ها و تکنولوژی‌ها کجا است؟ سعودی‌ها برای چه ۴۰۰ میلیارد دلار هزینه کرده‌اند تا در مقابل مخاطراتی که برایشان به وجود بیاید محافظت کنند، اما نتیجه چیز دیگری شد. اگر وفاق اقلیمی به وجود بیاید نیاز به آن هزینه‌ها نیست و نیاز به آن سیستم پدافندی و حمایتی آسمانی و موشکی هم ندارد؛ و سیاست در یک کلمه و یک امضاء بدون هزینه می‌توان این کار را انجام داد. به همین خاطر به نظر من باید از جنگ‌های گذشته تجربه بگیریم. هیچ جنگی در دنیا با جنگ تمام نشده است. نتیجه شکست یک طرف در جنگ، به نشستن روی میز مذاکره می‌کشد که یک طرف شکست می‌خورد و یک طرف پیروز می‌شود. اما در مذاکره و سیاست نه شکستی دارد و نه پیروزی دارد. توافق به وجود می‌آید. طبق توافق یعنی منافع همه جانبه به وجود می‌آید و خب مشکل هم حل می‌شود. ما در عراق تجربه چندین سال جنگ را داریم. در غرب هم این ماجرا رخ داده است. اخیرا اروپایی‌ها تفکر و عقلشان را تغییر دادند و به جای جنگ یک بازار اقتصادی مشترک درست کردند که همه در آن منفعت می‌برند و مرز را برداشتند. یعنی الان بعضی وقت‌ها به اروپا که می‌روید با کد تلفن متوجه می‌شوید که به کدام کشور وارد شدید و کدام را رد کردید. از این کار استفاده کردند. ما چرا این کار را نکنیم؟ جنگ جهانی دوم سال ۱۹۴۶ تمام شد و تا الان چند سال است؟ حدود ۶۳ سال است. تازه آمده‌ایم یک جور جنگ جهانی سوم هم راه انداختیم. نیرو‌های مشارکتی در این جنگ از نیرو‌های مشارکتی که در جنگ جهانی دوم بوده کمتر نیست. منطقه جغرافیایی آن هم وسیع است. چه کسی این بین ضرر می‌کند؟ مردم منطقه. چه کسی برنده می‌شود؟ کشور‌های قدرتمند. خب چرا این سود را برای خود بر نگردانیم؟ مردم ما کشته می‌شوند. مگر کشور‌هایی اروپایی و آمریکایی می‌آیند در منطقه هزاران کشته می‌دهند. آیااین به خاطر به وجود آوردن پروسه دموکراسی است و یا جا به جا کردن یک دیکتاتور به یک دیکتاتور دیگر؟! برای چه؟ برای حفظ منفعت بیشتر. آقای ترامپ رئیس جمهور آمریکا در نیوریوک به سعودی‌ها بعد از بمباران آرامکو چه گفت؟! گفت باید دوستانم پرداخت کنند تا ما از آن‌ها دفاع کنیم. باید حکام منطقه هشیار باشند. یعنی آگاهی جمعی و درکشان قوی‌تر باشد.

اسکندر مقدونی و چنگیز خان و هلاکو، کورش و عثمانی و سلطان سلیم و سلطان سلیمان آن همه جنگ‌هایی که به وجود آوردند آیا ماندند؟ من همیشه می‌گویم که دیکتاتور‌ها و امپراطوری‌ها در اوج قدرتشان فروپاشی می‌کنند نه از ضعف. وقتی قدرتشان زیاد می‌شود نفوذ و تسلطشان زیاد می‌شود مغرور می‌شوند و بیشتر سعی می‌کنند دنیای بیشتری تصرف کنند. بالاخره از یک جایی جلویشان گرفته می‌شود. هیتلر چند پیروزی به دست آورد و تا کجا رفت؟ اما زمانی که به نقطه اوج رسید شکستش دادند. به همین خاطر باید حکام منطقه به هوش آیند و به فکر آن کاری باشند که آینده شان روشن‌تر و کامل‌تر باشد و دستاورد‌هایی داشته باشند. کسی نمی‌تواند این دستاورد‌ها را تنها بخورد. امروز مسئله و مشکل بزرگ، انرژی در منطقه است. مگر اجازه می‌دهند که شما تنها بخورید؟ مصر را چه کردند؟ لیبی را چه کردند؟ عراق را چه کردند و سوریه و یمن را چه کردند؟ الان یک کاری کرده‌اند که باید درآمد‌های نفتی خود را بیاورید و هزینه کنید تا بازسازی شود. خب چه کسی هزینه بازسازی می‌کند؟ همان کشور‌هایی که جنگ را راه انداختند. برای جنگ اسلحه می‌فروشند و بعد از جنگ بازسازی می‌کنند. من شاهد تجربه جنگ ایران وعراق هستم و حضور داشتم. زمانی که ایران با عراق در جنگ بود مرز‌ها ویرانه بود و تا به کرمانشاه، ایلام، اهواز، خرمشهر و قصر شیرین می‌رسید. جنگ متوقف شد آن هزینه‌ای که خرج می‌کردند هزینه بازسازی ایران شد. حالا دشمن وقتی به کرمانشاه و سنندج و قصر شیرین می‌رود حسادت می‌کند. من به قصر شیرین رفته بودم. اتاقی نمانده بود که بگوییم در آن جا جایی پیدا کنم که آفتاب من را نسوزاند و یا باران من را خیس نکند. امروز این همه ویلا و آپارتمان و ساختمان و خیابان است و این بعد از جنگ است. به همین خاطر پیشنهاد من این است که باید پیروزی ما را مغرور نکند و شکست ما را ناامید نکند. بهترین راهش میز مذاکره و گفتگو و توافق است. توافق یعنی این که یک کم شما جلو می‌آیید و یک مقداری هم طرف مقابل جلو می‌آید.

دیدارنیوز: پس سیاست اقلیم کردستان این است که دولت عبدالمهدی بماند؛ بر خلاف این که برخی از جریانات شیعه خواهان برکناری هستند. یعنی سیاست یک پارچه کرد‌ها این است که دولت مرکزی برقرار باشد.

دباغ: بله، سیاست اقلیم کردستان از ابتدا که خود رئیس اقلیم آقای بارزانی صادر کرد مشخص است. ما علیه حکومت نیستیم. بهترین گزینه و بهترین حکومتی که امروز وجود دارد تشکیلات کنونی است. زمانی آقای طالبانی تنها بود و زمان آقای فؤاد معصوم حرکت و فعالیتی نبود. رئیس جمهوری فعلی یک سیاستمدار و رئیس جمهور برجسته و به لحاظ دیپلماسی سیاسی قدرت‌مند است. عبدالمهدی یکی از سیاستمداران برجسته عراقی است که هم نخست وزیر است و هم رابطه دیرینه و خوبی با کرد‌ها دارد. با مجلس عراق نیز ارتباط خوبی توانسته برقرار کند. به همین خاطر نظر حکومت اقلیمی کردستان این است که باید حکومت هر چه سریع‌تر به مطالبات شرعی و قانونی و حقیقی معترضین رسیدگی کند و آن شعار‌هایی که آن‌ها می‌دهند مثل بیکاری و ضد فساد و خدمت گزاری و اصلاحات به درخواستشان رسیدگی شود. به همین خاطر حکومت اقلیم از حکومت عراق برای اجرای اصلاحات و آن تغییراتی که نیاز داشته باشد به وجود آید، حمایت می‌کند.
 
 
اعتراضات عراق ریشه داخلی دارد نه خارجی! / کردستان عراق، ترکیه را به گفتگو دعوت می‌کند

دیدارنیوز: به عنوان سوال پایانی، لطفا درباره اقدامات اخیر دولت ترکیه و شخص اردوغان تحلیل خود را اعلام کنید و همچنین موضع کردستان عراق نسبت به حمله به مناطق کردنشین توسط دولت ترکیه چیست؟

دباغ: حکومت اقلیم کردستان نگران ادامه جنگ در سوریه است و خواستار توقف هر چه سریع‌تر جنگ و آغاز مذاکره و گفتگو است. طرفین باید مشکلات را با مذاکره حل کنند، چون ادامه جنگ باعث ویرانی و همچنین رشد داعش می‌شود. در طول تاریخ هیچ وقت مشکلات با جنگ حل نشده است.
 
 
آخرین بار تغییر یافته چهارشنبه, 01 آبان 1398 13:02

ناظم دباغ: موضع‌گیری اقلیم کردستان در مسائل کُردها در چهارچوب قوانین‌ عراق است

کُردپرس: سرویس عراق و اقلیم کُردستان ـ «ناظم دباغ» نماینده حکومت اقلیم کردستان عراق در ایران گفت: اقلیم کُردستان دولتی در چهارچوب قوانین کشور عراق است به همین دلیل نمی‌تواند خارج از سیاست خارجی و سیاست دفاعی که دولت عراق وضع کرده است، کاری انجام دهد و باید پایبند به قوانین باشد. 
«ناظم دباغ» نماینده اقلیم کُردستان‌ عراق در ایران در گفت‌وگو با کُردپرس ضمن پاسخ به این‌ سوال که برخی واکنش پارلمان و دولت اقلیم کُردستان نسبت به حمله ترکیه به کردستان سوریه را ناکافی می‌دانند، اظهار کرد: دولت اقلیم کُردستان نماینده منافع امروز و آینده مردم کُرد در چهارچوب قانون اساسی عراق است، لذا نمی‌تواند احساساتی تصمیم‌گیری کند، بلکه تلاش می‌کند با استراتژی صحیح ارتباطات خود با کشورهای منطقه را حفظ نموده و از منافع کُردها دفاع کند.
وی ادامه داد: اقلیم کُردستان‌ جغرافیای ناقصی دارد و به همین‌خاطر نمی‌تواند از چهارچوب قانونی خود در میان چهار کشور منطقه خارج‌ شود. اما مردم اقلیم کُردستان در نشان دادن احساساتشان آزاد هستند.
«ناظم دباغ» با پرسش این‌ سوال که مگر شهروندان اقلیم کُردستان از دولت معیشت و گذران زندگی نمی‌خواهند؟ توضیح داد: ما چگونه باید نیازمندهای خودمان‌ را تامین کنیم؟ مگر غیر از این است که احتیاجات ما یا از ایران و یا از ترکیه وارد می‌شوند. 
وی درباره سیاست اقلیم کُردستان در خصوص موضع‌گیری درباره حملات ترکیه به شمال سوریه، خاطرنشان کرد: دولت اقلیم کُردستان باید سیاست متعادلی به نسبت منافع مردم‌ اقلیم کُردستان داشته باشد به همین خاطر اقلیم کُردستان از طرف‌ها می‌خواهد هر چه زودتر درگیری‌ها متوقف شود و از طریق گفت‌وگو و در چهارچوب قانون اساسی کشورهایی که کُرد در آن زندگی می‌کنند، کُردها بتوانند به حقوق خود برسند و مشکلاتشان حل شود.
«ناظم دباغ» با اشاره به برخی انتقادها از دولت اقلیم کُردستان، گفت: مردم‌ نباید مانند ترامپ فکر کنند که کُرد در جنگ جهانی اول و دوم به آمریکا کمک نکرده‌ است. مگر کُرد صاحب دولت است و ارتش مستقلی دارد که تحت عنوان ارتش کُرد در جنگی مشارکت کند. کُردها شهروند هر یک از کشورهای منطقه هستند و لباس سربازی هر کدام از آن‌ها را بر تن دارند و هر جا ارتش این کشورها جنگیده است، حتما کُردها نیز در آن ‌حضور داشته‌اند؛ به همین‌خاطر، اقلیم کُردستان باید نسبت به چهارچوب سیاست و قوانین عراق تصمیم‌گیری نماید.

لینک خبر: 
http://kurdpress.com/details.aspx?id=165320

تورج اصلانی جایزه بهترین فیلمبرداری جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «آزادی» آمریکا را گرفت

تورج اصلانی جایزه‌اش را به مقاومت قهرمانانه مردم کردستان سوریه و کودکان روژئاوا تقدیم کرد

منصور جهانی ـ تورج اصلانی با مدیرفیلمبرداری فیلم سینمایی «14 جولای»؛ جایزه بهترین فیلمبرداری جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «آزادی» آمریکا را از آن خود کرد و آن را به مقاومت قهرمانانه مردم کردستان سوریه و کودکان روژئاوا تقدیم کرد.

فیلم سینمایی «14 جولای» (14 تیرمه Tîrmeh) 14 July به کارگردانی هاشم آیدمیر Hashim Aydemir، به تهیه‌کنندگی ممد حسام‌الدین یورک Mehmet Husamettin Yurek از کمپانی سینمایی «یاپم 13» Yapim 13 و با مدیرفیلمبرداری تورج اصلانی فیلمبردار بین‌‌المللی سینمای ایران، محصول کشورهای آلمان و ترکیه؛ در جدیدترین حضور بین‌المللی خود در بخش رقابتی جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «آزادی» Freedom در ایالت کارولینای جنوبی در آمریکا روی پرده رفت و جایزه بهترین فیلمبرداری برای تورج اصلانی و جایزه بهترین فیلم این رویداد سینمایی را تصاحب کرد.

تورج اصلانی جایزه بهترین فیلمبرداری جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «آزادی» آمریکا را به ملت صلح طلب کردستان و بخصوص مقاومت قهرمانانه مردم کردستان سوریه و کودکان روژئاوا تقدیم کرد.

فیلم سینمایی «14 جولای» در نخستین حضور بین‌المللی خود در بخش رقابتی فیلم‌های بلند «سینمای کُردی» در پنجمین جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «دهوک» Duhok در اقلیم کردستان روی پرده رفت و جایزه ویژه هیئت داوران این جشنواره به خاطر فیلمبرداری بسیار چشمگیر و استایل تصویری برجسته؛ به تورج اصلانی مدیر فیلمبرداری این اثر سینمایی اهدا شد و همچنین مجموعه بازیگران این فیلم نیز به طور مشترک جایزه بهترین بازیگری این دوره از جشنواره را به‌دست آوردند.

«14 جولای» تاکنون در 17 جشنواره بین‌المللی روی پرده رفته است، از جمله؛ اکران ویژه در بخش «سینما جهان» در بیست و پنجمین دوره جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «كمرايميج» CAMERIMAGE جشنواره تخصصي فيلمبرداران سينمای جهان در کشور لهستان، جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «لا پاز» La Paz در کشور بولیوی، جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «آلترناتیو» Alternative در شهر تورنتو در کشور کانادا، جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «اسکاندیناوی» SCANDINAVIAN در کشور فنلاند، جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «ریودوژانیرو» در کشور برزیل، جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «دنیای اجتماعی» Social World در کشور ایتالیا، جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «میلان» در کشور ایتالیا، جشنواره فیلم کُردی «تگن» Tagen هامبورگ، جشنواره فیلم کُردی برلین، جشنواره فرهنگ کُردی نورمبرگ در کشور آلمان، جشنواره فیلم کُردی لندن در کشور انگلستان، جشنواره فیلم کُردی استانبول در ترکیه و ... .

این فیلم با حضور در این رویدادهای سینمایی چندین جایزه را نیز از آن خود کرد است، از جمله؛ جایزه بهترین فیلمبرداری برای تورج اصلانی و بهترین بازیگری مرد از جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «کرالا» در کشور هندوستان، جايزه ویژه خلاقيت در سومین جشنواره بین‌المللی فيلم «سليمانيه» در اقلیم کردستان عراق، جایزه بهترین کارگردانی اول در جوایز فيلمبرداران در کشور کانادا، جوایز بهترین فیلم، بهترین فیلمنامه، بهترین بازیگری مرد، بهترین زن، بهترین طراحی صدا برای بهمن اردلان، بهترین مدیر فیلمبرداری برای تورج اصلانی، نقش مکمل، طراحی لباس و ... از جشنواره بین‌‌‌المللی فيلم «پنج قاره» در کشور ونزوئلا و ...

فیلم سینمایی «14 جولای» به مدت سه ماه، در 145 سالن سینمایی در کشورهای مختلف اروپایی روی پرده رفت و مورد استقبال علاقمندان به سینما قرار گرفت.

 

 

نماینده اقلیم کردستان عراق در گفتگو با برنا: خطر رشد داعش با حمله ترکیه به کردهای سوریه/ در طول تاریخ هیچ وقت حمله کنندگان به کردها به پیروزی نرسیدند

نماینده اقلیم کردستان عراق گفت: کردها تاکنون نقش مثبتی در جنگ با داعش داشته‌اند، چه در اقلیم کردستان عراق و چه در سوریه، به همین خاطر، ایران نگران است که روزی بیاید که داعش در فضای درگیری و ناامنی رشد کند و این به منفعت ایران نیست و به همین دلیل جنگ و حمله‌های ترکیه به کردها محکوم شده است.

«ناظم دباغ»، نماینده اقلیم کردستان عراق، در خصوص حمله ترکیه به کردهای شمال شرق سوریه به خبرنگار برنا گفت: در هر شرایطی که ترکیه به کردها حمله کرده، چه کردهای خودشان و چه سوریه و باعث ایجاد ناامنی در منطقه شده است. مسئله حساس در موقعیت ما «داعش» است. 

 

وی با تاکید بر نقش مثبت کردها در جنگ با داعش اظهار کرد: کردها تاکنون نقش مثبتی در جنگ با داعش داشته‌اند، چه در اقلیم کردستان عراق و چه در سوریه، به همین خاطر ایران نگران است که روزی بیاید که داعش در فضای درگیری و ناامنی رشد کند و این به منفعت ایران نیست؛ به همین دلیل جنگ و حمله‌های ترکیه به کردها محکوم شده است.

ناظم دباغ افزود: اگر به گذشته نگاه کنیم، سالانه بیش از سی بار به کردها حمله شده است و در طول تاریخ هیچوقت حمله‌کنندگان پیروزی به دست نیاوردند، باز مقاومت احیا شده و رشد کرده و دوباره حمله صورت گرفته است.

نماینده اقلیم کردستان عراق در تهران در خصوص خارج شدن نیروهای آمریکایی از منطقه مورد بحث، گفت: به سیاست‌های ترامپ عادت کرده‌ایم. از سویی گفته است که نمی‌خواهد وارد یک جنگ کثیف در منطقه شود ولی باز وزارت دفاع آمریکا تاکید کرده است که کردها را در سوریه تنها نمی‌گذارند. آمریکا سیاستی را برای جنگ با داعش تعقیب کرده و کردها را ساپورت می‌کند ولی باز هم این سیاستِ تناقضی است، آنها گفته بودند که در مناطقی که حضور دارند اجازه ورود ترکیه نخواهند داد، الان می‌بینیم که منطقه را خالی کرده است.

وی با بیان اینکه ناامنی در منطقه برای رشد داعش فرصت ایجاد می‌کند، گفت: جنگ باعث می‌شود که کردهای سوریه به جای اینکه به جنگ با داعش بپردازند بیشتر وقتشان به مقاومت کردن در برابر ارتش ترکیه صرف شود. 

این نماینده اقلیم کردستان عراق افزود: یک از مسائل مهمی که چندین سال است در منطقه گرفتارش هستیم جنگ ضدتروریسم با داعش است، وقتی فضای ناآرامی به وجود بیاید، خلائی برای نیروهایی که با داعش می‌جنگیدند ایجاد می‌شود، داعش فعالیتش را بیشتر می‌کند و این خطر بزرگی است. 

ناظم دباغ گفت: زمانی می‌گفتند تعداد نیروهای داعش به 100 هزار نفر رسیده است، وقتی که داعش از شهرهای عراقی بیرون شد، تعداد آنها به 2 تا 3 هزار نفر رسید؛ امروز اخباری وجود دارد که می‌گویند تعداد نیروهای داعش به بالای 5 هزار نفر خواهد رسید.

نماینده اقلیم کردستان عراق در تهران با تاکید بر مبارزه با علل اصلی تروریسم در منطقه، اظهار کرد: ما همیشه می‌گوییم به جای جنگ با داعش باید اسباب و عواملی که باعث به وجود آمدن داعش می‌شود را از بین ببریم. یک راهکار، مبارزه با ناامنی است؛ وقتی ناامنی به وجود می‌آید، فضایی برای رشد داعش ایجاد می‌شود.

ناظم دباغ در خصوص نقش کردهای ایران بیان کرد: کردهای ایران از این فضا دور هستند. حتی منطقه زندگیشان هم از محل درگیری‌ها دور است و این شرایط را ندارند که در جنگ و ناآرامی‌ها تحرکی داشته باشند.

خبرنگار: مهناز براتی

 

https://www.borna.news/%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-3/910378-%D8%AE%D8%B7%D8%B1-%D8%B1%D8%B4%D8%AF-%D8%AF%D8%A7%D8%B9%D8%B4-%D8%A8%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%D8%AA%D8%B1%DA%A9%DB%8C%D9%87-%D8%A8%D9%87-%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B3%D9%88%D8%B1%DB%8C%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B7%D9%88%D9%84-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D9%87%DB%8C%DA%86-%D9%88%D9%82%D8%AA-%D8%AD%D9%85%D9%84%D9%87-%DA%A9%D9%86%D9%86%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D9%87-%DA%A9%D8%B1%D8%AF%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D9%87-%D9%BE%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B2%DB%8C-%D9%86%D8%B1%D8%B3%DB%8C%D8%AF%D9%86%D8%AF

نماینده اقلیم کردستان عراق در گفت‌وگو با ایلنا:در مباحث اقتصادی احساسی عمل نمی‌کنیم/ ترکیه تامین کننده اول مایحتاج اقلیم کردستان عراق است/ هیچ نگرانی درباره امنیت شرکت‌های ترک در مناطق اقلیم وجود ندارد

نماینده اقلیم کردستان عراق گفت: ترکیه تامین کننده اول مایحتاج اقلیم کردستان عراق است به طوریکه بیشتر کالاها از وسایل برقی و مصالح ساختمانی گرفته تا مواد غذایی و نیازمندی‌های روزانه از این کشور وارد می‌شود، بیشترین شرکت‌ها و اتباع خارجی مستقر در اقلیم کردستان عراق از ترکیه هستند و اکنون هیچ نگرانی بابت امنیت این افراد در مناطق اقلیم وجود ندارد.

ناظم دباغ نماینده اقلیم کردستان عراق در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا در خصوص حمله نظامی ترکیه به مناطق کردنشین سوریه گفت: به طور کل اقلیم کردستان نگران وضعیت کنونی منطقه است زیرا درگیری‌های نظامی تبعات بسیار بدی برای مردم و کشورهای منطقه دارد.

وی ادامه داد: حمله نظامی و ناآرامی باعث بروز هرج و مرج و تهدیدات امنیتی و اجتماعی می‌شود که مهمترین آنها تقویت داعش است. کردهای سوریه نقش مهمی در مقابله با داعش داشتند و منطقه تحت کنترل خود را از حضور آنها پاکسازی و شرایط را به گونه‌ای به وجود آورده بودند که این گروه توان بازسازی خود را نداشت اکنون با وضعیت پیش آمده ما نگران این هستیم که این گروه دوباره خود را بازیابی کند کما اینکه برخی اخباری که به ما رسیده حکایت از این موضوع دارد.

دباغ افزود: نکته دیگر بحث آوارگان است ما اکنون نزدیک به 300 هزار آواره کرد داریم که با توجه به درگیری‌های اخیر این تعداد افزایش خواهد یافت و بنا به اطلاعاتی که داریم بخشی از این آوارگان به سمت مرزهای اقلیم کردستان در حرکت هستند. این مسئله فشار زیادی به حکومت اقلیم وارد خواهد کرد به هرحال بحث اسکان و ساماندهی و تامین مایحتاج اولیه این افراد مسئله مهمی است.

وی افزود: ما معتقد به دیپلماسی و مذاکره هستیم و به این امر باور داریم که با جنگ نمی‌توان مشکلی را حل کرد.

وی درخصوص پویش تحریم کالاهای ترکیه که در شبکه‌های اجتماعی توسط کردها مطرح شده گفت: افرادی که در این شبکه‌ها فعالیت می‌کنند کسانی هستند که کم می‌بازند و زیاد می‌برند ما به عنوان یک حکومت رسمی نمی‌توانیم احساسی و شعاری با موضوعات حساس برخورد کنیم. ما کرد هستیم و شرایط را درک می‌کنیم اما باید نکات زیادی را رعایت کنیم.

نماینده اقلیم کردستان عراق در ایران در خصوص روابط تجاری اقلیم کردستان افزود: به دلیل مشکلات بانکی و تبادلات مالی که در راه تجارت با ایران وجود دارد ترکیه تامین کننده اول مایحتاج اقلیم کردستان عراق است به طوریکه بیشتر کالاها از وسایل برقی و مصالح ساختمانی گرفته تا مواد غذایی و نیازمندی‌های روزانه از این کشور وارد می‌شود، بیشترین شرکت‌ها و اتباع خارجی مستقر در اقلیم کردستان عراق از ترکیه هستند و اکنون هیچ نگرانی بابت امنیت این افراد در مناطق اقلیم وجود ندارد.

https://www.ilna.news/بخش-اقتصادی-4/821822-در-مباحث-اقتصادی-احساسی-عمل-نمی-کنیم-ترکیه-تامین-کننده-اول-مایحتاج-اقلیم-کردستان-عراق-است-هیچ-نگرانی-درباره-امنیت-شرکت-های-ترک-در-مناطق-اقلیم-وجود-ندارد

صفحه18 از53

آخرین اخبار

گزارشات پر بازدید

حالت های رنگی