فراتاب - گروه بین الملل: ناظم دباغ سالهای بسیار طولانی است که در ایران زندگی می کند، او از حزب اتحادیه میهنی و از معتمدین جلال طالبانی است، که طی چند سال اخیر به عنوان نماینده حکومت اقلیم کردستان، ماموریت حفظ و ارتقای روابط میان کردها و دولت جمهوری اسلامی ایران را بر عهده داشته است. دباغ در نوشتار پیش رو به بیان دیدگاهش در خصوص روابط محتمل طرفین در صورت نیل کردها به سوی استقلال پرداخته است.

استقلال خواست عمومی همه کردهای عراق

هیچ کردی نیست که دنبال استقلال کردها نباشد. اما باید شرایط کنونی منطقه را نیز در نظر داشت که به گونه ای نیست بتوان حکومت کردی تشکیل داد اما با این حال ما حق داریم که موضوع را مطرح کنیم و به مبارزه خود مثل گذشته ادامه خواهیم داد و شرایط اجرای همه پرسی را فراهم کنیم. در شرایط کنونی، وضعیت خاورمیانه پیچیده است و درباره عراق بعد از داعش نیز باید دقت کرد که داعش دیگر به وجود نیاید. سیاسیون عراقی باید از منافع شخصی و مذهبی فاصله بگیرند.

ایران دوست همیشگی کردها

تا به امروز جمهوری اسلامی ایران با نوعی نگاه واقع گرایانه با اقلیم کردستان همگام بوده است اما این همگامی اش منوط به یک پیش شرط بوده و آن هم حفظ امنیت مرزهای غربی اش. در همه سال های مبارزه با رژیم بعث جمهوری اسلامی ایران و کردهای عراق دو متحد قدیمی و همراه یک بوده اند ایران همواره و در هر شرایطی از جنبش حق طلبانه کردهای عراقی حمایت و دفاع کرده است، و در لحظه های تاریخی متعددی مانند بازکردن مرزهایش بر روی بیش از یک میلیون پناهجو، دفاع از اربیل در برابر حمله داعش و ... در کنار ما بوده است، من فکر می کنم ایران در هر شرایطی در کنار کردها باقی خواهد ماند اما این مشروط به آن است که تحولات مربوط به اقلیم کردستان به منزله تهدید امنیت مناطق مرزی این کشور نباشد.

ایران و مساله استقلال محتمل اقلیم کردستان

در همه ی دیدارها و مناسبت ها در باره این مسئله سخن به میان آمده است ایران همواره مواضع خود را از طریق سخنگوی وزارت امور خارجه اعلام کرده است، مبنی بر اینکه ایران همیشه بر حفظ یکپارچگی عراق تاکید دارد اما همانطور که پیش از این اشاره شد بر اساس تجربه ی شخصی ام طی همه این سالها به این نتیجه رسیده ام که رویکرد ایران در برابر تحولات کردهای عراق و حکومت اقلیم کردستان یک رویکرد کاملاً واقعگرایانه بوده است رویکردی که همخوانی بیشتری با تحولات ما دارد و با رویکرد دیگر کشورها کاملا متفاوت است، این موضوع را در قضیه چگونگی واکنش دو کشور ترکیه و ایران نسبت به برافراشته شدن پرچم اقلیم کردستان در شهر کرکوک به خوبی می توانیم مشاهده کنیم. جمهوری اسلامی ایران آشکارا و برخلاف تهدیدات ترکیه، از همه ی طرف ها خواسته است که از طریق گفتگو و ارجاع به قانون اساسی عراق به حل اختلافات خود بپردازند. درخواست ایران برای ارجاع به قانون اساسی و همچنین گفتگو درخواستی است که می توان از آن حمایت کرد به طوری که در چارچوب قانون اساسی عراق به حکومت اقلیم کردستان و طرف های سیاسی این امکان داده شده است که مشکلات را حل کنند و برای این موضوع ماده 140 قانون اساسی تدوین شده است. اما در مقابل ما شاهد بودیم که رجب طیب اردوغان ،رئیس جمهوری ترکیه، بنالی ییلدریم ،نخست وزیر این کشور، و تنی چند از دیگر مقامات دیپلماتیک و نظامی ترکیه واکنش های بسیار شدید و حتی تهدید آمیزی در خصوص برافراشته شدن پرچم اقلیم کردستان در ترکیه از خود نشان دادند، این در حالی است که پیش از این گفته می شد روابط آنکارا -اربیل نزدیک تر از روابط تهران -اربیل است، اما در عمل می بینیم که این موضوع کاملاً برعکس است.

بطور کلی باید یکبار دیگر تاکید کنم که پیش بینی من از واکنش جمهوری اسلامی ایران در قبال موضوع طرح رفراندوم و نیز خواست استقلال اقلیم کردستان این است، که ایرانی ها با نگاه واقع بینانه و البته برادرانه و دوستانه ای که دارند از تحولات اقلیم کردستان حمایت خواهند کرد البته این حمایت مشروط به نوعی اعتمادسازی عملی است، که تحولات اقلیم کردستان منجر به بی ثباتی و در خطر افتادن امنیت ملی ایران بخصوص در مناطق مرزی نشود.