غرفه روزنامه «اعتماد» در نمايشگاه مطبوعات ديروز يك مهمان در حوزه بينالمللي داشت. آقاي «ناظم دباغ» نماينده اقليم كردستان عراق در ايران كه همواره در رابطه با تحليل اوضاع عراق و منطقه ادبيات صريح و دقيقي دارد. وي با حضور در غرفه «اعتماد» در يك گفتوگوي كوتاه به تشريح اوضاع عراق پس از تشكيل دولت جديد، شرايط ميداني مبارزه با داعش در عراق و سوريه و همچنين تحليل حركتهاي سياسي اخير در بحران سوريه پرداخت كه به شرح زير است:
شرايط جديد عراق چگونه است، به نظر شما آيا عراق توانسته از بحران سياسي كه از سال گذشته گرفتار آن شده بود، عبور كند؟
به نظرم تلاش رهبران سياسي كُرد، عراقي و عربي موثر بود و در نتيجه اين تلاشها دولت جديد تشكيل شد. اين دولت جديد با مشاركت افراد قدرتمند سني، كُرد و شيعه تشكيل شده است و به همين دليل يك مرحله جديد در سياستگذاري عراق به وجود آمده و انتقال مسالمتآميز قدرت رخ داد. اما اين دستاوردهاي سياسي مثبت بايد همراه با تغيير تفكر باشد. تفكر جديد سياسي بايد نشانههاي خود را در تصميمسازي سياسي، اجرايي نشان دهد.
در خبرها داشتيم پس از تشكيل دولت جديد مذاكراتي بين اقليم كردستان عراق و دولت مركزي آغاز شده است و به نظر ميرسد اين مذاكرات پس از طرح موضوع استقلال اميدها را براي حل اختلافها افزايش داده است، نظر شما چيست؟
البته روابط زياد است، آقاي «فواد معصوم» رييسجمهور عراق به اقليم كردستان آمد و جلسه داشتند اما هنوز نتيجهيي نداشتهاند. اقليم كردستان به قانون اساسي عراق و وعدههايي كه داده و حل مشكلات در اين چارچوب پايبند است. ولي متأسفانه با گذشت دو ماه ما نتيجه لازم را نديديم و خواهش ميكنيم هر چه زودتر مسوولان عراقي مسائل را بررسي و نسبت به حل مشكلات اقدام كنند.
دولت مركزي به كردها چه وعدهيي داده بود كه عملي نشده است؟
وعده داده بودند كه اختلافات در چند نقطه حل شود؛ ١- قانون نفت، ٢- قانون پيشمرگ، ٣- ماده ١٤٠ و ٤- قانون ارتباطات حكومت اقليم كردستان و حكومت اتحادي عراقي. مثلا براي اغلب اين مشكلات وعده ٣ ماهه داده شده بود اما براي ماده ١٤٠ يك سال زمان توافق شده است اما با گذشت ٢ ماه هنوز هيچ نشان جديدي وجود ندارد.
ريشه بحرانها به نظر شما در كجاست؟
ريشه بحرانها سوءمديريت دولت گذشته است كه ادامه دارد. داعش يكي از نتايج سوء مديريت بود. داعش اكنون يك سوم زمين عراق را در اختيار دارد. اقليم كردستان با بيش از ١٠٠٠ كيلومتر مرز جبهه مقابل داعش است و حكومت اقليم با داعش ميجنگد. در برخي شرايط جغرافيايي نيروهاي عراقي با نيروهاي پيشمرگ هماهنگي لازم را دارند، به علاوه با نيروهاي ائتلاف ضد داعش كه به مواضع آنها حمله هوايي ميكنند و در آموزش نيروها شركت دارند. اين هماهنگي با دوستان از جمله جمهوري اسلامي ايران نيز وجود دارد. ايران به لحاظ كمك نظامي، مشورتي و انساني از ما حمايت ميكند. ولي اگر بخواهيم جنگ عليه داعش نتيجه بخش باشد بايد با اهل سنت همكاري نزديك داشت. چون داعش بيشتر در مناطق اهل سنت مستقر است و نيروهاي خود را از ميان آنها جذب ميكند. اما اهل سنت متدين واقعي كه در حكومت عراق شريك هستند بايد در جنگ عليه داعش حضور فعال داشته باشند. به نظرم با اين همكاري ميتوان زودتر داعش را نابود كرد وگرنه داعش ماندني است.
در برخي خبرها داشتيم كه حمايتهاي بينالمللي از كردهاي عراق به شكل فرصت برابر ميان آنها قرار نميگيرد، آيا اين خبر درست است؟
در چارچوب سياست اقليم كردستان و سياست وزارت كشور عراق هماهنگي لازم وجود دارد وگرنه نميتوانستند با داعش بجنگند.
اخيرا در بحران سوريه طرحهايي سياسي براي پايان بحران مطرح ميشوند، نظر شما در اين باره چيست؟
من از روزهايي كه اپوزيسيون سوريه شكل گرفت نظراتي دادم و اختلافها را نتيجه سياستهاي حكومت سوريه چه در قبال كردها، چه مذاهب مختلف ميدانستم. اما به هر حال با اشتباهاتي كه دولت سوريه انجام داد اين جنبش رشد پيدا كرد و بعد هم بحران سوريه موجب تقويت تكفيريها شد. اشتباه سوريه حمايت از بعثيهاي عراقي بود كه بعد هم ديديم آنها به جبهه نصرت و داعش ملحق شدند تا دولت اسلامي شام و عراق را تشكيل دهند. اما در كل من معتقدم در هيچ كجاي دنيا جنگ و سلاح نميتواند مشكلات را حل كند و نتيجه مثبت داشته باشد. شايد همين نكته موجب شده است دوباره وارد مذاكره شوند و راهحل سياسي دهند. لازم به ذكر است كه در مساله داعش هم بايد عنوان ميكردم و آن اينكه هر طرح سياسي بايد به حذف دلايل بحران را به دنبال داشته باشد. در بحران سوريه هم بايد دلايل بحران از بين برود وگرنه بحران ادامه مييابد.
خبرها درباره كوباني كمتر شده است، شما خبري از آنجا داريد؟
وضعيت كوباني با پيوستن نيروهاي پيشمرگ تغييرات چشمگيري داشته و نيروهاي داعش مجبور به عقبنشيني
شدهاند كه البته اين در نتيجه تلاش مردم منطقه به ويژه زنان كوباني است.
روزنامه اعتماد، ستون نمایشگاه مطبوعات، روز پنجشنبه 22 آبان ماه 1393، سال دوازدهم، شماره 3106، صفحه 6.