«ناظم دباغ» نماینده حکومت اقلیم کردستان در ایران، از سفر «نیچیروان بارزانی» نخست‌وزیر اقلیم کردستان به ایران خبر داد.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، «نیچیروان بارزانی» نخست‌وزیر اقلیم کردستان برای شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ (CGM)، عازم تهران می‌شود.

اجلاس مقدماتی کنفرانس امنیتی مونیخ (CGM) با همکاری دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه شنبه بیست و پنجم مهرماه سال‌جاری و با هدف بررسی مجموعه مسائل منطقه به مدت یک روز در تهران برگزار می‌شود.

«ناظم دباغ» نماینده اقلیم کردستان عراق در ایران روز پنجشنبه اعلام کرد که بارزانی در پاسخ به دعوت رسمی ایران برای شرکت در اجلاس مقدماتی کنفرانس امنیتی مونیخ که در تهران برگزار می‌شود، 17 ماه جاری میلادی عازم این کشور خواهد شد.

دباغ همچنین گفت که احتمال می‌رود نخست‌وزیر منطقه کردستان با شماری از مقامات جمهوری اسلامی ایران دیدار و رایزنی کند.

منصور جهاني ـ با داوری «عطا نهایی» نویسنده و رمان‌نویس ایرانی و نمایش فيلم‌هايی از کارگردانان کردستانی سومین دوره جشنواره بین‌‌المللی فيلم «دهوک» در اقلیم کردستان عراق برگزار می‌شود.

با داوری «عطا نهایی» نویسنده، شاعر، مترجم و رمان‌نویس بانه‌ای و نمایش فیلم‌های بلند، کوتاه داستانی و مستند از کارگردانان ایرانی در بخش‌های رقابتی و غیررقابتی و فیلم‌هایی از کارگردانان کشورهای مختلف از جمله؛ آلمان، فرانسه، نروژ، ترکیه، اسپانیا، آمریکا، پرتغال، رومانی، آرژانتین، کرواسی، کنیا، کانادا، کوبا، بلاروس، لبنان و اقلیم کردستان، سومین جشنواره بین‌‌المللی فيلم «دهوک» Duhok برگزار می‌شود.

در سومین دوره جشنواره بین‌‌المللی فيلم «دهوک»، چندین فیلم از کارگردانان ایرانی از جمله؛ در بخش رقابتی «سینمای جهان» فیلم سینمایی «بدون مرز» به کارگردانی «امیرحسین عسگری» و فیلم کوتاه داستانی «بچه» به کارگردانی «علی عسگری»، در بخش رقابتی «سینمای کُردی» این جشنواره، فیلم سینمایی «بدرود آنالوگ» به کارگردانی «هیوا امین‌نژاد»، فیلم مستند «هیلین» به کارگردانی «ابراهیم سعیدی»، فیلم کوتاه داستانی «آب یخ» به کارگردانی «جلال ساعدپناه»، فیلم کوتاه داستانی «مترسک‌ها هم می‌میرند» به کارگردانی «پرویز رستمی» و همچنین در بخش غیررقابتی این جشنواره نیز، فیلم کوتاه انیمیشنی «آخ» به کارگردانی «ماشاءالله محمدی»، فیلم کوتاه «کلاس پی.ای» به کارگردانی «جبار صالحی»، فیلم کوتاه «یکی از هزاران» به کارگردانی «باران محمدرحیمی» و فیلم کوتاه داستانی «آخرین موسیقی شنیده نشود» به کارگردانی «هادی احمدی» به نمایندگی از سینمای ایران در این جشنواره به نمایش درمی‌آیند.

از طرف اعضای هیئت داوران بخش‌های رقابتی جشنواره، تندیس جشنواره، لوح تقدیر و همچنین مجموعاً 79 هزار دلار جایزه نقدی به برندگان بخش‌های چهارده گانه جشنواره شامل؛ چهار بخش رقابتی «سینمای جهان»  و 10 بخش رقابتی «سینمای کُردی» اهدا خواهد شد.

جشنواره بین‌‌المللی فيلم «دهوک» که با هدف پل ارتباطی میان کارگردان کُرد و کارگردانان سراسر جهان و همچنین ایجاد تبادل فرهنگی میان ملتهای مختلف تأسیس شده است؛ با حمایت «نیچیروان بارزانی» نخست وزیر اقلیم کردستان و استانداری دهوک و از طرف اداره کل هنر سينماي شهر دهوک وابسته به وزارت روشنبيری و لاوان (فرهنگ و جوانان) حکومت اقليم کردستان عراق، با ریاست «ایوب رمضان» و با مدیریت هنری «ممد اکتاش» در سالن «کنگره» دانشگاه دهوک و همچنین سه سالن سینمایی مرکز «مازی مول» در شهر دهوک در اقليم کردستان عراق برگزار می‌شود.

اجلاس مقدماتی (CGM) کنفرانس امنیتی مونیخ برای نخستین بار با حضور وزیران امور خارجه ایران، آلمان و چند کشور منطقه‌ای و همچنین کارشناسان و شخصیت‌های تاثیرگذار روز شنبه در تهران و در دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه برگزار می‌شود.

به گزارش خبرنگار سیاسی خارجی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، برای این نشست که در چارچوب نشست های خارجی کنفرانس امنیتی مونیخ برگزار می شود ، دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه ( IPIS) و دولت های ایران و آلمان به طور مشترک همکاری می‌کنند.

به گزارش رسانه های خبری براساس اعلام دفتر کنفرانس امنیتی مونیخ ، علاوه بر محمد جواد ظریف و فرانک والتر اشتاین مایر، 60 میهمان عالی رتبه دیگر از جمله صلاح الدین ربانی وزیر خارجه افغانستان ، ابراهیم جعفری وزیر خارجه عراق ، جبران باسیل وزیر خارجه لبنان ، نیچیروان بارزانی نخست وزیر کردستان عراق ، رمزی عزالدین رمزی جانشین نماینده ویژه سازمان ملل در امور سوریه ، هلگا اشمید معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، الیزابت گوی کو رییس کمیسیون روابط خارجی مجلس فرانسه و نوربرت روتگن رییس کمیسیون روابط خارجی مجلس آلمان در این کنفرانس یک روزه حضور خواهند داشت.

بر اساس این گزارش مقام عالی‌رتبه سایر کشورها شامل وزیران خارجه پیشین، رییسان و نمایندگان پارلمان‌ها و مدیران کانون‌های اندیشه دست‌اندرکار امور سیاسی و بین‌المللی و رییسان شرکت‌های اقتصادی در این اجلاس که در محل دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه برگزار می‌شود، حضور خواهند یافت.

ولفگانگ ایشینگر رییس کنفرانس امنیتی مونیخ در باره این نشست اعلام کرده است : با توجه به توافق صورت گرفته بین ایران و گروه 1+5 در وین، حالا وقت آن رسیده است که بررسی کنیم آیا و چه میزان می توان در موضوعات دیگر هم با ایران همکاری تنگاتنگ داشت . ما باید با همکاری مسئولان و نهادهای تصمیم گیر ایران راه آغاز حل و فصل بحرانهای منطقه ای که تعدادشان هم کم نیست به ویژه بحران سوریه را پیدا کنیم.

طبق اعلام وزارت خارجه ایران قرار است در این اجلاس وضعیت خاورمیانه و آثار و رویکردهای مختلف و متمایز بازیگران منطقه‌ای و اهداف کشورهای فرا منطقه‌یی و آثار ناشی از آن مورد بحث و تبادل نظر قرار گیرد.

کنفرانس امنیتی مونیخ که بیش از 52 سال از زمان برگزاری آن می گذرد امروز به یکی از مهمترین بستر ها برای

بحث و تبادل نظر درباره سیاست خارجی و امنیتی جهان تبدیل شده است و هرساله در ماه فوریه با حضور تعداد زیادی از مسئولان کشورهای مختلف برگزار می شود.

سال گذشته نیز یک هیات ایرانی متشکل از محمدجواد ظریف، وزیر خارجه، عباس عراقچی و مجید تخت روانچی، معاونان این وزارتخانه و از اعضای ارشد گروه مذاکره‌کنندگان هسته‌ای جمهوری اسلامی و تعدادی از اعضای دیگر این گروه برای شرکت در پنجاه و یکمین نشست اجلاس امنیتی مونیخ ، راهی آلمان شدند.

وزارت خارجه کشورمان در خبری در ارتباط با برگزاری این کنفرانس در تهران اعلام کرد: در منطقه، قرائت‌های خشونت‌آمیز و غیرانسانی از عقاید مذهبی یک تهدید اساسی است. با توجه به تاثیر ارتباطات و گسترش امواج جهانی شدن ابعاد شگرف و عظیم تهدید پیش‌رو در حوزه کشورها محدود نمانده و سراسر منطقه و مناطق هم‌جوار در آسیا و اروپا را در خواهد نوردید. موج عظیم مهاجرت‌هایی که اروپا را در حال حاضر درگیر خود کرده و اقدامات تروریستی در سرتاسر جهان در قالب‌ها و فراخوان اهداف گروه‌های تروریستی چون داعش نمونه‌ای از آثار یاد شده است. با نظرداشت ملاحظات اساسی و مهم فوق، اقدامات معطوف به مقابله و مهار تهدیدهای ناشی از بحران بایستی دارای ابعاد همکاری‌جویانه منطقه‌ای و بین‌المللی باشد. این‌گونه اقدامات خود مستلزم هم‌فکری و تشریک مساعی فکری بین کشورهای مسئول و بازیگران منطقه‌ای با سایر طرف‌های نگران از این شرایط است.

در این چارچوب جمهوری اسلامی ایران که به واسطه مواضع اصولی و ثابت خود در برقراری صلح و ثبات و مبارزه با کلیه اشکال تروریسم و افراطی‌گری همواره آماده تشریک مساعی و همکاری با کشورهای ذی‌مدخل در حوزه همسایگی و منطقه و سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی ذی‌ربط بوده است با همکاری کنفرانس امنیتی مونیخ که با نزدیک به پنجاه و دو سال برگزاری اجلاس سالانه در این خصوص فعال است، درصدد برآمده گامی در جهت تبادل نظر و رایزنی پیرامون این مهم بردارد و در این چارچوب با برگزاری نشست‌های هم‌اندیشی با حضور سیاستمداران، محققان و پژوهشگران منطقه خاورمیانه و اروپا روندها، چشم‌اندازها و راه‌حل‌های احتمالی را مورد بررسی و تبادل نظر قرار دهند.

کنفرانس امنیتی مونیخ علاوه بر اجلاس سالانه در شهر مونیخ آلمان ، جلساتی نیز به طور مرتب درباره موضوعات مهم منطقه ای و بین المللی در مناطق مختلف جهان برگزار و نتایج ‌آن را منتشر می‌کند.

بر اساس گزارش خبرگزاری صداو سیما ، نشست های خارجی اجلاس امنیتی مونیخ پیش از این در سال های 2009 و 2013 در واشنگتن ، 2010 در مسکو ، 2011 پکن، 2013 دوحه ، 2014 دهلی نو و 2015 وین برگزار شده است.

اجلاس تهران دومین اجلاس امنیتی مونیخ در سال 2015 است.

نشست های بعدی این اجلاس برای سال آینده در آدیس آبابا و سپس در پکن و واشنگتن برنامه‌ریزی شده است .

دفتر اطلاع‌رسانی نخست‌وزیری اقلیم کردستان عراق از سفر نخست‌وزیر اقلیم کردستان به تهران در روز شنبه (آینده) خبر داد.

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، «نیچیروان بارزانی» نخست‌وزیر اقلیم کردستان عراق روز شنبه هفته آینده برای شرکت در یک کنفرانس امنیتی، عازم تهران می‌شود.

اجلاس مقدماتی کنفرانس امنیتی مونیخ (CGM) با همکاری دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه شنبه بیست و پنجم مهرماه سالجاری و با هدف بررسی مجموعه مسائل منطقه به مدت یک روز در تهران برگزار می‌شود.

«سامی ارگوشی» رئیس دفتر اطلاع‌رسانی نخست‌وزیری اقلیم کردستان، روز پنجشنبه اعلام کرد که بارزانی در پاسخ به دعوت رسمی ایران برای شرکت در اجلاس مقدماتی کنفرانس امنیتی مونیخ که در تهران برگزار می‌شود،17 ماه جاری میلادی عازم این کشور خواهد شد.

به نوشته «السومریه نیوز»، وی افزود: این کنفرانس با هماهنگی مرکز بین‌المللی پژوهشهای سیاسی برگزار خواهد شد و کشورهای متعددی برای مناقشه درباره توافقنامه‌های امضا شده میان ایران و کشورهای غربی و مسائل مهم و مرتبط دیگر با محورهای مختلف در این کنفرانس حضور خواهند یافت.

ارگوشی همچنین گفت که احتمال می‌رود نخست‌وزیر منطقه کردستان با شماری از مقامات جمهوری اسلامی ایران دیدار و رایزنی کند.

این سفر در حالی صورت می‌گیرد که منطقه کردستان عراق درگیر یک بحران سیاسی و اقتصادی پیچیده شده است که بر روی تمامی ابعاد زندگی در این منطقه تاثیر گذاشته است.

این در حالی است که وزرای خارجه لبنان و آلمان نیز شنبه به تهران سفر و با همتای ایرانی خود و دیگر مقامات این کشور به گفت‌وگو و رایزنی خواهند پرداخت.

هدف از سفر بارزانی به ایران حضور در اجلاس مقدماتی امنیتی مونیخ است که قرار است فردا شنبه در تهران برگزار شود.

دیدار با مقامات کشورمان از جمله علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی از دیگر برنامه‌های نخست وزیر اقلیم کردستان عراق در ایران است.

اجلاس مقدماتی (CGM) کنفرانس امنیتی مونیخ با همکاری دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه شنبه بیست و پنجم مهرماه سالجاری و با هدف بررسی مجموعه مسائل منطقه به مدت یک روز در تهران برگزار می‌شود.

محمدجواد ظریف، فرانک والتر اشتاین مایر و جبران باسیل وزرای امور خارجه جمهوری اسلامی ایران و جمهوری فدرال آلمان و لبنان و وزیران امور خارجه چند کشور منطقه و مقام‌های عالی‌رتبه سایر کشورها شامل وزرای خارجه پیشین، روسا و نمایندگان پارلمان‌ها و مدیران کانون‌های اندیشه دست اندرکار امور سیاسی و بین‌المللی و روسای شرکت‌های اقتصادی از 60 کشور جهان در این اجلاس که در محل دفتر مطالعات سیاسی و بین‌المللی وزارت امور خارجه برگزار می‌شود، حضور خواهند یافت.

در این اجلاس قرار است، وضعیت خاورمیانه و آثار و رویکردهای مختلف و متمایز بازیگران منطقه‌ای

 و اهداف کشورهای فرامنطقه‌ای و آثار ناشی از آن مورد بحث و تبادل نظر قرار گیرد.

منصور جهاني ـ سومین دوره جشنواره بین‌‌المللی فيلم دهوک با یاد «یولماز گونای» کارگردان کُرد برنده جایزه نخل طلای جشنواره فيلم «کن» و نمایش فیلم‌هایی از کارگردانان کشورهای مختلف برگزار می‌شود.

با بزرگداشت «یولماز گونای» کارگردان کُرد سرشناس برنده جایزه نخل طلای جشنواره بین‌‌المللی فيلم «کن» فرانسه در سال 1982 و همچنین نمایش فیلم‌های سینمایی، کوتاه داستانی، مستند و تجربی در بخش‌های رقابتی و غیررقابتی از کارگردانان کشورهای مختلف جهان از جمله؛ آلمان، فرانسه، ترکیه، اسپانیا، آمریکا، پرتغال، رومانی، آرژانتین، کرواسی، کنیا، کانادا، کوبا، بلاروس، لبنان و اقلیم کردستان عراق، سومین دوره جشنواره بین‌‌المللی فيلم «دهوک» در شهر دهوک در اقلیم کردستان برگزار می‌شود.

بعد از برگزاری موفقیت‌آمیز دوره‌های اول و دوم جشنواره بین‌‌المللی فيلم «دهوک»، این جشنواره توانست در سطح ملی، منطقه‌ای و بین‌‌المللی برای خود اعتبار کسب کند و هم اکنون به عنوان عضو مورد اعتماد مراسم اهدای جوایز اسکرین «آسیا پسیفیک» معروف به اسکار آسیایی APSA انتخاب شده است و در سطح عراق و اقلیم کردستان، آثار سینمایی و مستند را به این رویداد مهم سینمایی قاره آسیا معرفی می‌کند.

پوستر این دوره از جشنواره فيلم «دهوک» Duhok توسط «روبرتا ایوانجلیستا» Roberta Evangelista نقاش ایتالیایی طراحی شده است که در طراحی آن از برگ درخت مو در کنار «چشم نظر» بهره گرفته است؛ که نشانه چشم بد و سمبل تمرکز زیاد است؛ «چشم نظر» از چشم انسان گزارش می‌دهد و همچنین سرآغاز و نشانه بازکردن چشم به روی جهان و در همان حال سرآغاز هر ایده و فکر خوب و بد نیز می‌باشد.

از طرف اعضای هیئت داوران بخش‌های رقابتی جشنواره، تندیس جشنواره، لوح تقدیر و همچنین مجموعاً 79 هزار دلار جایزه نقدی به برندگان بخش‌های چهارده گانه جشنواره شامل؛ چهار بخش رقابتی «سینمای جهان»  و 10 بخش رقابتی «سینمای کُردی» اهدا خواهد شد.

در بخش رقابتی «سینمای جهان»؛ جایزه 10 هزار دلاری «یولماز گونای» به بهترین فیلم بلند سینمایی، جایزه 5 هزار دلار برای بهترین کارگردان جوان فیلم بلند سینمایی، جایزه 5 هزار دلاری انستیتوی فرانسوی برای بهترین فیلم مستند، جایزه 5 هزار دلاری برای بهترین فیلم کوتاه و همچنین در بخش رقابتی «سینمای کُردی»؛ جایزه 10 هزار دلاری بهترین فیلم بلند سینمایی، جایزه 5 هزار دلاری ویژه اعضای هیئت داوران برای بهترین کارگردانی فیلم بلند سینمایی، جایزه 4 هزار دلاری به بهترین فیلمنامه فیلم کوتاه، جایزه 3 هزار دلاری برای بهترین بازیگر مرد فیلم‌های بلند سینمایی، جایزه 3 هزار دلاری برای بهترین بازیگر زن فیلم‌های بلند سینمایی، جایزه 5 هزار دلاری به بهترین فیلم مستند،جایزه 8500 دلاری اداره کل هنر سينماي شهر دهوک برای بهترین فیلم کوتاه جهت ساخت پروژه جدید کارگردان آن، جایزه 10 هزار دلاری ویژه اعضای هیئت داوران به بهترین فیلم کوتاه که در منطقه بادینان ساخته شده باشد، جایزه 10 هزار دلاری استانداری دهوک برای بهترین فیلم بلند سینمایی که در منطقه بادینان ساخته شده باشد، جایزه 4 هزار دلاری اتحادیه نویسندگان کُرد برای بهترین فیلم کُردی و همچنین جایزه مؤسسه گوته آلمانی.

در سومین دوره جشنواره بین‌‌المللی فيلم «دهوک» فیلم‌هایی از کارگردان کشورهای مختلف در بخش‌های رقابتی و غیررقابتی روی پرده می‌روند، از جمله؛ بخش‌ رقابتی «سینمای جهان» و بخش‌ رقابتی «سینمای کُردی» شامل؛ «مسابقه فیلم‌های سینمایی»، «مسابقه فیلم‌های مستند»، «مسابقه فیلم‌های کوتاه»، نمایش «آثار کلاسیک و مدرن سینمای فرانسه»، بخش «نمایش ویژه»، بخش «نمایش فیلم‌های کوتاه»، بخش «نمایش فیلم‌های بلند»، «نمایش فیلم‌های مستند» و همچنینبخش ویژه «زیر سایه تاریخ» که شامل فیلم‌هایی است که در فاصله سال‌های 1990 ـ 1920 توسط کارگردانان کُرد و غیرکُرد در مورد کُردها ساخته شده است.

جشنواره بین‌‌المللی فيلم «دهوک» که با هدف پل ارتباطی میان کارگردان کُرد و کارگردانان سراسر جهان و همچنین ایجاد تبادل فرهنگی میان ملتهای مختلف تأسیس شده است؛ با حمایت «نیچیروان بارزانی» نخست وزیر اقلیم کردستان و استانداری دهوک و از طرف اداره کل هنر سينماي شهر دهوک وابسته به وزارت روشنبيری و لاوان (فرهنگ و جوانان) حکومت اقليم کردستان عراق با ریاست «ایوب رمضان»و همچنین با مدیریت هنری «ممد اکتاش» در سالن «کنگره» دانشگاه دهوک و همچنین سه سالن سینمایی مرکز «مازی مول» در شهر دهوک در اقليم کردستان عراق برگزار می‌شود.

منصور جهانی ـ فیلم سینمایی «خاطرات روی سنگ» به کارگردانی فیلمساز کُرد «شوکت امين کورکی» در اکران سراسری خود در سینماهای شهرهای دهوک، اربیل (هولیر) و سلیمانیه در اقلیم کردستان عراق روی پرده می‌رود.

فیلم سینمایی «خاطرات روی سنگ» (بیره‌وه‌رییه‌کانی سه‌ر به‌رد)Memories On Stonفیلم برگزیده کشور عراق به هشتاد و هشتمین دوره مراسم جوایز سینمایی آکادمی اسکار در سال 2016، سومین اثرسینمایی «شوکت امين کورکی» کارگردان کُرد عراقی، به تهیه‌کنندگی «ممد اکتاش» و با بازی «حسین حسن» بازیگر سرشناس سینمای اقلیم کردستان و عراق که با فیلمبرداری سینماگر ایرانی «سالم صلواتی» و با همکاری تعدادی از عوامل سینمای ايران، آلمان و اقلیم کردستان عراق آماده شده است؛ در اکران سراسری و عمومی خود در سینماهای شهرهای دهوک، اربیل (هولیر) و سلیمانیه در اقلیم کردستان عراق به نمایش درمی‌آید.

این فیلم، روز پنجشنبه 2 مهرماه جاری (23 سپتامبر 2015) به مناسبت عید سعید قربان ابتدا در سه سالن سینمایی مرکز «مازی مول» در شهر دهوک در اقليم کردستان روی پرده رفت و در آینده نزدیک نیز در سینماهای شهرهای اربیل (هولیر) و سلیمانیه برای عموم مردم اکران می‌شود.

فیلم سینمایی «خاطرات روی سنگ» که تاکنون در جشنواره‌های مختلف بین‌المللی فیلم در سطح دنیا روی پرده رفته و با حضور در این جشنواره‌های جهانی فیلم، چندین جایزه معتبر بین‌المللی را از آن خود کرده است؛ در آخرین حضور بین‌‌المللی خود، در مراسم افتتاحیه و در بخش رقابتی «سینمای کُردی» سومین دوره جشنواره بین‌‌المللی فيلم «دهوک» Duhokو در روز بزرگداشت «یولماز گونای» کارگردان سرشناس برنده جایزه نخل طلای جشنواره بین‌‌المللی فيلم «کن» فرانسه در سال 1982 در سالن «کنگره» دانشگاه دهوک در شهر دهوک در اقليم کردستان به نمایش درآمد و از طرف اعضای هیئت داوران بخش رقابتی «سینمای کُردی» این دوره از جشنواره، جایزه تندیس زرین و جایزه نقدی 5 هزار دلاری بهترین کارگردان کُرد به «شوکت امین کورکی» کارگردان این فیلم و همچنینجایزه تندیس زرین جشنواره و جایزه نقدی 10 هزار دلاری استاندار دهوک برای بهترین فیلم سینمایی که در منطقه بادینان فیلمبرداری شده است به این فیلم اهدا شد.

این جشنواره، با نمایش فیلم‌هایی از کارگردان کشورهای مختلف جهان در بخش‌های مختلف رقابتی و غیررقابتی، نمایش «آثار کلاسیک و مدرن سینمای فرانسه»، بخش «نمایش ویژه»، بخش ویژه «زیر سایه تاریخ»، برگزاری کارگاه‌های آموزشی سینما و ... در روزهای 18 تا 25 شهریورماه امسال (9 تا 16 سپتامبر 2015) در سالن «کنگره» دانشگاه دهوک و همچنین سه سالن سینمایی مرکز «مازی مول» در شهر دهوک در اقليم کردستان عراق برگزار شد.

خبرگزاری ایتالیایی «اخبار ژئوپولتیک» Notizie Geopolitiche با «ناظم دباغ» گفت‌وگویی انجام داده است که مشروح پاسخ‌های ایشان به صورت کامل در زیر آمده و گفت‌وگوی کامل نیز به زبان ایتالیایی در پایین این متن فارسی درج شده است:

اینجا به عنوان شخص «ناظم دباغ» نظراتم را مطرح خواهم کرد نه حکومت اقلیم کردستان.

1ـ مساله ریاست اقلیم دو جنبه دارد، یکی اصلاح و تغییر قانون ریاست اقلیم و دیگری تمدید ریاست برای یک دوره دیگر. انتخاب مجدد رئیس اقلیم مساله‌ای قانونی است و بایستی برای یکبار دیگر از طریق قانون حل شود، این موضوع طول خواهد کشید چون تا این لحظه، هیچ نشانه‌ای از توافق دیده نمی‌شود به جز طرحی که چهار حزب روز پنجشنبه ١٧/٩/٢٠١٥ تقدیم کردند که دو پیشنهاد را در بر می‌گیرد، اولی پیشنهاد می‌کند که رئیس‌ اقلیم با اختیارات گسترده از طریق پارلمان کردستان انتخاب شود و دومی نیز پیشنهاد می‌کند که مستقیما از میان مردم انتخاب شود اما با اختیاراتی که بیشتر تشریفاتی باشد. ظاهرا دوستان پارت دموکرات پیشنهادات را برای مطالعه و بررسی دریافت کرده‌اند تا بعد از عید قربان در جلسه بعدی احزاب نظر خود را اعلام کنند. این جنبه‌ای از مساله ریاست اقلیم است و بخش دوم نیز این است که جناب «مسعود بارزانی» می‌تواند برای بار دیگر خود را برای این پست کاندیدا کند یا نه؟ هر چند به نظر من برای تمدید دو ساله مشکلی وجود ندارد، اما در آینده بار دیگر مساله‌ساز خواهد شد.

اگر به نظرات احزاب توجه کنید به نظر نمی‌رسد که این مساله به زودی حل شود، اگر به انتقال قدرت و پروسه‌ دموکراسی باور داشته باشند و موافق توافق باشند مسلما نباید این مساله طولانی شود و بایستی در کوتاهترین زمان ممکن به نتیجه برسد.

ملت کُرد در حال حاضر، گرفتار بحران‌های مختلف و کشنده‌ای شده و همچنانکه گفته می‌شود حل مساله‌ ریاست اقلیم برای حل بحران‌ها لازم است به همان شیوه اقدام به حل بحرانها نیز مهم است، نباید یکی قربانی دیگری شود. لازم است منافع ملت و وطن بالاتر از هر منفعت دیگر فردی و حزبی قرار گیرد.

اینجا آنچه لازم است گفته شود به نظرم این است که هیچ کس مخالف جناب «مسعود بارزانی» به عنوان مبارز و شخصیت مطرح کُرد نیست، تنها موضوع اینجا ارتباط به قانون و انتقال قدرت دارد، نه شخصیتی همچون مسعود بارزانی.

2ـ این سوال مختص اتحادیه میهنی است، مشخص است که به اعتقاد من به عنوان عضو اتحادیه میهنی، اتحادیه میهنی سالها پیش ضرورت حل این مساله را احساس کرد و در نتیجه نیز برای این اقدام خود تاوان پرداخت و قسمتی از هوادارانش را از دست داد و متاسفانه توافق نیز کامل اجرا نشد، به جز اینکه ریاست اقلیم به مدت دو سال تمدید شد، این بار اتحادیه میهنی نمی‌خواهد تنها بماند چون آن زمان فقط اتحادیه میهنی و پارت دموکرات در حکومت اقلیم حضور داشتند، اما امروز حکومت ائتلافی گسترده و براساس توافق شرف میان پارت دموکرات کردستان و  جنبش تغییر بنا نهاده شده است!!!

3ـ آنچه بنده به عنوان نماینده حکومت اقلیم از آن مطلعم و از نزدیک با منابع هیات‌های اعزامی جمهوری اسلامی ایران مطلع شده‌ام و خودم نیز در بعضی از این سفرها همراه بوده‌ام، نظر جمهوری اسلامی ایران – حاج قاسم سلیمانی، این بود که امنیت و آرامش عراق و اقلیم کردستان برای جمهوری اسلامی ایران مهم است و لازم است از آن محافظت شود، برای همین حل مشکلات داخلی اقلیم و مسائل میان احزاب لازم و مهم است و امیدوارند که احزاب کردستان به خواست یکدیگر احترام بگذارند و نباید هیچکدام از احزاب جایگاه و گذشته دیگری را زیر سوال ببرد و نزد ایرانی‌ها بی‌حرمتی به شخصیت‌های مبارز خط قرمز است، با این نگاه که این افراد سروری و بزرگی گذشته همه شماست. مشخصا اسم تمام افراد امده است از جمله جناب مسعود بارزانی، همچنین معتقدند با توافق و احترام به یکدیگر می‌توان به توافق رسید و مخالف تحمیل و اجبار طرفی بر طرف‌های دیگر هستند.  

حکومت ائتلافی نیازمند توافق است، ایرانی‌ها تا این لحظه به این نقطه نرسیده‌اند که از طرف خاصی حمایت کنند، نهایتا هم هیات ایرانی فقط شنونده بوده‌اند و بر نظرات خود تاکید کرده‌اند که با توافق مساله حل ‌شود و موافق یکپارچگی و وحدت عراق و اقلیم کردستان هستند.

4ـ واضح است که جناب آری هرسین در بیان عقاید خود آزاد است، اما اگر به نظراتش توجه کنید برخلاف نظر

جناب مسعود بارزانی است که خودشان گفتند هرکس بخواهد کردستان را تقسیم کند جایش اینجا نخواهد بود.

همچنین می‌توان این پرسش را از ایشان مطرح کرد که ما کردها از کشورهای دیگر گله داریم که کردستان را به چهار بخش تقسیم کرده‌اند، اینبار گله و شکایت خود را متوجه چه کسی کنیم که بخشی از کردستان را به سه بخش تقسیم می‌کند.

هیچکس به گذشته‌ای افتخار نمی‌کند که جنگ داخلی و سیستم دو دولتی و تقسیم اداری کردستان را به دنبال خود آورد، اگر کاک آری هرسین آن را می‌پسندد و راضی است این مربوط به خود ایشان و موضع حزب متبوع‌شان در این مورد مربوط می‌شود.

5 ـ مشخص است که کردهای ترکیه در حال حاضر بخشی از کشور ترکیه هستند و چندین سال است که مبارزه مسلحانه شروع شده و در چندین مقطع به ویژه در زمان تورگوت اوزال و جناب مام جلال طالبانی برای اولین بار پروسه صلح و حل صلح‌آمیز مساله میان کوردها و ترکیه مطرح شد، البته از سال ١٩٨٦ تاکنون بیش از ٢٥ بار حمله نظامی از طرف ارتش ترکیه به پ.کا.کا و کردها صورت گرفته است. در نتیجه سه سال قبل یکبار دیگر پروسه‌ی صلح براساس مجموعه‌ای وعده و وعید که اردوغان به کردها داد و جناب مسعود بارزانی و مام جلال طالبانی آن آن دفاع کردند آغاز شد.

اما اکنون سوال اینست زمانی که پ.کا.کا و کردها به آتش‌بس پایبند بودند حکومت ترکیه چه اقداماتی انجام داد؟ در این سیاست چه کسی در دولت ترکیه مسئول است؟ اگر صحبت از قتل دو پلیس به میان می‌آید پس چرا از کشتار سروچ سخنی در میان نیست که ده‌ها هموطن مدنی و زن و کودک در آن شهید شدند؟ اگر پروسه صلح براساس بنیادی محکم و قانونی بوده معتقدم پس نبایستی این دو رویداد بهانه می‌شد و جنگ به دنبال می‌آورد، که تا این لحظه صدها نفر از هر دو طرف کشته شده‌اند.

بنده هم قتل پلیس‌ها را محکوم می‌کنم و هم کشتار سروچ را. برای همین آنکه تصمیم به برپایی جنگ سراسری در ترکیه داد اردوغان و ترکیه بودند نه کردهای ترکیه، یکبار دیگر بعد از خسارت‌های فراوان باید به میز گفتگو برگردند، برای همین هرچه زودتر و هرچه زیانها کمتر باشد بهتر است مسائل با صلح حل شود و به سر میز گفتگو برگردند.

6 ـ صحبتهایی مبنی بر اینکه تا پ.کا.کا را نابود نکنند دست بردار نخواهند بود، رژیم‌های سابق عراق نیز همواره از این گفته‌ها داشتند، تا زمانی که شکست بزرگ در نتیجه توافق الجزایر اتفاق افتاد، تمام کردها سلاح بر زمین گذاشتند و تعداد زیادی نیز آواره شدند و شاهد بودیم که جناب مام جلال و کاک مسعود که آب و خاک عراق بر آنها حرام اعلام شده بود، اما به مبارزه ادامه دادند و یکی رئیس‌جمهور عراق شد و دیگری رئیس اقلیم کردستان.

7 ـ معتقدم این روابط طبیعی است به شرطی که به قوانین داخلی و قانون اساسی احترام گذاشته شود. این ارتباطات فقط مرتبط به اتحادیه میهنی کردستان نیست، چندین سازمان و حزب دیگر کردی، ترکی‌‌ و سوری با اتحادیه میهنی و پارت دموکرات ارتباط دارند. در چارچوب نگاه ملی نمی‌توان به سازمان‌های سیاسی کردستان در بخش‌های دیگر بی‌توجه بود، تنها نقطه‌ی مهم اینست که در امور داخلی کشورها و احزاب دخالت نکرد، لازم است مشکلات خود را در چارچوب قانون اساسی کشور خود از راه صلح‌آمیز و گفتگو حل کنند.

8ـ انتخابات پیش از موعد ترکیه در ١/١١/٢٠١٥ اتفاقی جدید است، پیش‌بینی من اینست که ه.د.پ رای بیشتری کسب کند، چون جنگی که حزب عدالت و توسعه شعله‌ور کرد احساس ملی کردها را تقویت به نفع ه.د.پ تقویت کرد، همچنین کسانی که با پروسه‌ی صلح و گفتگو موافقند رای بیشتری کسب خواهند کرد.

9 ـ بله درست است، آنها نیز همچون تمام احزاب دیگر کردهای سوریه که در اقلیم آواره دارند در مناطق دهوک و اربیل و سلیمانیه دفتر و نمایندگی دارند.

10ـ جناب صالح مسلم همچنون تمام رهبران دیگر کرد از آرزو و حقیقت خواسته‌های ملت کرد صحبت کرده‌اند که لازم است در این مقطع به دنبال تحقق حقوق حقه‌ی ملت کرد از طریق قانون اساسی و قوانین کشورش باشد. می‌بینیم که در حال حاضر کردها در جنگ سختی با داعش و تاریک‌اندیشان است، پس در راه موفقیت در این جنگ هر نوع ارتباط و همکاری را در چارچوب حفظ حقوق خود در داخل سوریه همچون بخش‌های دیگر کردستان مشروع می‌دانند. نشنیده‌ام که اتحادیه میهنی کردستان میانجیگری کرده باشد چون خود آنها تصمیم می‌گیرند و در سیاست خود کاملا آزاد هستند.

11ـ در تعجبم که در تمام سوالات خود از اتحادیه میهنی سن به میان می‌آورید. اتحادیه میهنی افتخار می‌کند که در تلاش برای تحقق پروسه گفتگو و صلح هیچ کوتاهی نکرده است. البته امروزه واقعیتی که ملت کرد در آن بسر می‌برد اینست که احزاب و سازمان‌های مختلف در تلاشند که خود با کشورهای همسایه در ارتباط باشند، همچنانکه اتحادیه میهنی و پارت دموکرات با ایران و ترکیه ارتباط دارند، نمی‌توان به این فکر کرد که پ.ی.د نیز با هر کشور دیگری برای خود ارتباطاتی برقرار نکند.

12 ـ ما نیز همچون دیگران این خبر را از رسانه‌ها شنیده‌ایم، برای من امیدوارکننده است که کردها باهم منسجم باشند و کشورهای قدرتمند نیز حامی و پشتیبان آنها باشند.

13ـ ما اگر به اسرائیل و دیگر کشورها نگاه کنیم که دارای مشکلات مشابهی بوده‌اند به این نتیجه می‌رسیم که ایجاد دیوار در مرزها ممکن است مانع عبور و مرور مردم در داخل ترکیه و کشورهای اطراف شود اما نمی‌تواند راه را بر خواسته‌ها و آرزوهای آنها سد کند، بهترین راه جلوگیری از مبارزه، توجه به حقوق و خواسته‌های کسانی است که این راه را انتخاب کرده‌اند.

14ـ به نظر من اتحاد نیروهای ملت از همه چیز مهمتر است و هر اتفاقی بیفتد اتحاد پیشمرگه مهم است و لازم است با توافق و هماهنگی امورات انجام شود و خوشحال خواهیم شد که احزاب متحد و دارای یک قدرت واحد باشند.

set 25th, 2015 | By redazione | Category: L'Intervista, Primo piano, Qui Medio Oriente

di Ehsan Soltani –

I curdi sono un popolo appoggiato su quattro nazioni. Un’unica lingua per quattro mondi, una sola identità che ogni giorno si deve rapportare con quattro diversi governi centrali e con un’infinità di problematiche diverse, si pensi al conflitto siriano o alle azioni militari in corso della Turchia contro il Pkk.
E, come avviene ovunque, vi sono idee diverse che si confrontano ed anche si scontrano, partiti politici che guardano all’insieme curdo, ma anche alla realtà sociale e politica siriana, turca, iraniana e irachena. Solo in quest’ultimo caso, tuttavia, i curdi hanno trovato una connotazione geografica ufficiale e riconosciuta, dopo essere stati perseguitati dal regime di Saddam Hussein: si tratta della Regione autonoma del Kurdistan iracheno, che ha proprie Alte rappresentanze all’estero. In passato Notizie Geopolitiche aveva sentito Rezan Kader, Alto rappresentante a Roma, oggi abbiamo voluto discutere della complessa ma interessante realtà dei curdi con il suo collega Nazim Dabbagh, rappresentante della Regione autonoma in Iran.
Nazim Dabbagh ha 68 anni e nel 1991, durante la rivolta curda contro Saddam Hussein era stato comandante delle operazioni militari nel teatro di Dahuk.
Con la fondazione della Regione autonoma del Kurdistan irq., è stato responsabile del partito dell’Unione Patriottica per la provincia di Dahuk, poi capo dell’ufficio politico del partito a Erbil, viceministro della Pubblica istruzione per più gabinetti e rappresentante di Jalal Talabani e dell’Unione Patriottica al Congresso nazionale curdo a Bruxelles.

– Dr. Dabaqh, dopo dieci anni (due periodi legali di 4 anni e 2 anni su accordo tra il Partito democratico del Kurdistan “Pdk” e l’Unione Patriottica del Kurdistan “Puk”), il 19 agosto è stato l’ultimo giorno di presidenza di Masud Barzani. Secondo la Costituzione del governo regionale, il presidente può rimanere in carica solo per due periodi consecutivi di 4 anni. Al momento il Pdk insiste per un’ulteriore proroga del mandato di altri due anni, per poi giungere a elezioni, mentre il Puk, il Movimento per il Cambiamento (Gorran), l’Unione Islamica Curda (Yik) e il Gruppo Islamico del Kurdistan (Komel) sono contrari ad un quarto mandato, ma fino ad oggi gli incontri fra i quattro partiti di opposizione e il Pdk non hanno prodotto risultati. Come valuta la situazione?
“La questione della presidenza della Regione autonoma del Kurdistan irq. comporta alcuni cambiamenti, come la riforma elettorale e la possibilità di prorogare la guida del presidente Masud Barzani. Al momento i partiti non hanno trovato l’accordo, a parte il piano stabilito il 17 novembre che contempla due possibilità, ovvero che il presidente della Regione venga eletto dal parlamento e che gli siano attribuiti ampi poteri, oppure che sia eletto dal popolo, ma quale figura di rappresentanza e con meno poteri. I partiti sono chiamati a prendere una decisione immediatamente dopo il “Id al-aha”, la festa del Sacrificio che si è giusto tenuta ieri.
La domanda chiave rimane sul tavolo: è possibile forzare la Costituzione e quindi dare la possibilità a Masud Barzani di ricandidarsi nuovamente?
Secondo me un’eventuale estensione della presidenza Barzani per altri due anni non rappresenta in sé un problema, ma crea un precedente, ed è qui il vero problema.
A guardare come si stanno muovendo i vari partiti, non sembra che la questione sia destinata a risolversi in breve tempo, per quanto sarebbe sufficiente trovare un accordo sulla transizione e sui poteri per chiudere il caso.
Oggi il popolo curdo si trova a dover superare una crisi importante determinata da una serie di fattori, e gli viene detto che risolvere la questione della presidenza è essenziale per affrontare la crisi stessa, ma è invece necessario gli interessi della nazione curda e del popolo siano considerati al di sopra di qualsiasi interesse individuale e di partito. Per cui io ritengo che il problema rimanga tecnico: Barzani è un combattente ed un personaggio famoso, un emblema per il popolo curdo, ma resta la questione della legittimità, ovvero del rapporto tra la legge e la transizione dei poteri”.

– Perché l’Unione Patriottica non si è detta d’accordo per la proroga del mandato a Barzani, come invece lo era stata nel 2013?
“Questa domanda dovrebbe essere rivolta all’Unione Patriottica. Come membro dello stesso partito posso dire che già due anni fa ci eravamo posti il problema e ci eravamo dati il tempo per arrivare ad una posizione chiara, un rinvio che abbiamo pagato perdendo sostenitori. D’altro canto va detto che l’accordo che avevamo raggiunto con il partito di maggioranza non è stato applicato pienamente, se non per quanto riguarda la proroga della presidenza di Barzani.
Oggi, a differenza del passato, l’Unione Patriottica si trova in una realtà che vede più partiti, ed il Partito Democratico si trova in un governo di coalizione con il Movimento per il Cambiamento”.

– Il 5 agosto Rudaw Tv, emittente vicina al premier Nechirvan Barzani, ha riportato che il generale iraniano Qassem Suleimani, comandante della Brigata al-Quds, si era incontrato il giorno prima con Masud Barzani e con lo stesso premier, e che era accompagnato da un alto funzionario il quale portava un messaggio dell’Iran indirizzato ai partiti d’opposizione, l’Unione Patriottica e il Gorran, dove si auspicava la proroga del mandato al presidente Barzani e il non indebolimento dei suoi poteri “quale leader del Kurdistan irq. in questa situazione delicata che vede la lotta all’Isis”. Non le sembra un’intromissione negli affari interni di una potenza straniera?
“Io stesso, nella mia qualità di Alto rappresentante della Regione autonoma del Kurdistan irq. a Teheran, ero presente ad alcuni di questi incontri. In relazione all’episodio che cita, mi sono informato presso alcuni delegati e posso dire che il parare del generale Qassem Suleimani, cioè dell’Iran, era ed è dettato dalla necessità che in questo delicato momento la Regione autonoma abbia necessità di stabilità e sicurezza. Pur considerando e rispettando la piena autonomia decisionale della Regione, è stato espresso un invito ai partiti di non compromettere i rapporti con gli altri partiti.
In realtà sono stati fatti più nomi per la presidenza, tra i quali quello di Barzani, e gli iraniani ritengono che i partiti, nel loro stesso rispetto, possano arrivare ad un accordo. L’Iran non appoggia una persona specifica, chiede solamente che i partiti non litighino in questa fase delicata con la guerra alle porte.
Va detto inoltre che i delegati iraniani erano presenti a questi incontri nella veste di ascoltatori, e che sono intervenuti solo per sollecitare un accordo e per auspicare l’unità fra la Regione autonoma e l’Iraq”.

– Ari Hersin, capo della Commissione Peshmerga nel parlamento del Kurdistan e uno dei principali esponenti del Pdk, il mese scorso ha avvertito i partiti dell’opposizione della necessità di prorogare la presidenza di Barzani, poiché la Regione autonoma ha davanti due opzioni, ovvero tornare al “sistema delle due amministrazioni” (separazione delle province fra i due partiti principali, il Pdk e il Puk, come si era fatto negli anni Novanta), oppure la “guerra civile fra le fazioni opposte”. Secondo Lei la mancata estensione dell’incarico a Barzani potrà davvero sfociare in uno scontro violento fra le parti?
“Mah, Hersin è libero di esprimere le proprie opinioni, ma basta fare attenzione per vedere che si tratta di una posizione opposta a quella del presidente Barzani, il quale ha anche detto in modo deciso che non ci sarà posto per chi parla di dividere il Kurdistan.
Possiamo porci questa domanda: noi curdi ci lamentiamo perché la nostra regione è divisa su quattro nazioni(Siria, Iraq, Turchia, Iran, ndr.)… a chi dare quindi la colpa per un’ulteriore divisione del Kurdistan irq. in tre parti?
Non vi sono ne’ orgoglio ne’ onore in una guerra civile che ha diviso il Kurdistan e che ha portato a un sistema politico con due governi e con due amministrazioni.
Se è quello che piace a Hersin, se lui è contento e soddisfatto di quel passato, è una cosa che riguarda lui e l’approccio del suo partito sulla questione”.

– Parliamo dei curdi della Turchia. Dopo quasi tre anni sono falliti i negoziati di pace fra autorità turche e il Pkk, e dopo tre anni l’esercito turco ha bombardato i villaggi, gli obiettivi logistici, le caserme e le basi del Pkk nel nord del Kurdistan irq., un’azione che finora ha portato alla morte di almeno 960 membri del Partito Curdo dei Lavoratori. Le province a maggioranza curda nell’est della Turchia si trovano in una situazione molto critica e pericolosa. Selahattin Demirtaş, leader del “Hdp” (Partito Democratico dei Popoli, filocurdo) in un’intervista al quotidiano Hurriyet ha dichiarato che i fattori principali del fallimento dei negoziati di pace sono stati il rifiuto del governo turco di produrre una legge volta a disarmare i miliziani del Pkk e la crescente popolarità del Hdp, che con le elezioni del 7 giugno è entrato in Parlamento superando lo sbarramento del 10% (ha preso il 12,7%, ndr.), cosa che ha avuto come conseguenza la sconfitta dell’Akp di Erdogan, che si mantiene primo partito, ma senza la maggioranza assoluta e quindi nell’impossibilità di governare. Anche Lei ritiene che gli accordi di pace siano naufragati per gli stessi motivi e quale ruolo hanno avuto il presidente Erdogan e le autorità di Ankara in tale fallimento?
“I curdi sono una realtà importante della Turchia, e la lotta armata ha avuto inizio molti anni fa. Specialmente al tempo del presidente turco Turgut Özal e di Mam a Jalal Talabani sono stati proposti accordi di pace e un piano per risolvere in modo pacifico la questione fra i curdi e i turchi. Tuttavia dal 1986 ad oggi vi sono state ben 25 operazioni militari dell’esercito turco contro il Pkk e il popolo curdo. Ed anche tre anni fa il presidente Erdogan aveva promesso ai curdi la ripresa dei negoziati di pace, e Masud Barzani e Jalal Talabani avevano appoggiato quest’iniziativa.
La domanda ora è la seguente: negli ultimi tre anni i curdi si sono impegnati nel cessate-il-fuoco, ma il governo turco ha mantenuto le promesse fatte ai curdi? Si parla dei due poliziotti uccisi… ma perché non si guarda al massacro di Suruc, costato la vita a decine di giovani, donne e bambini? Se il processo di pace fosse stato appoggiato su basi solide, non sarebbero stati due eventi ad incrinarlo e ad avviare una guerra che sta costando centinaia di vittime da entrambe le parti.
Io condanno l’assassinio dei poliziotti ed anche la strage di Suruc, ma secondo me Erdogan ha deciso di cominciare una guerra in Turchia, non sono stati i curdi a inizia. Ora le due parti devono tornare al tavolo del dialogo.
La linea secondo cui finché non verrà sciolto il Pkk non si fermeranno le operazioni militari c’era anche in Iraq, quando l’ex regime si è scontrato con il fallimento del Trattato di Algeri. I curdi che allora deposero le armi vennero sfollati, come pure vennero interdetti a Jalal Talabani e a Maud Barzani il suolo e l’acqua dell’Iraq… ed oggi loro sono rispettivamente il presidente dell’Iraq e il presidente della Regione autonoma del Kurdistan irq., grazie alla lotta che i due hanno continuato“.

– Come vede le elezioni in Turchia, previste per il 1 novembre? Riuscirà l’Hdp, con le tensioni in corso, a raggiungere il 13%?
“Le elezioni anticipate non rappresentano una novità. La mia previsione è che l’Hdp prenderà più voti rispetto elezione del 7 giugno. La guerra scatenata dall’Akp (il Partito per la Giustizia e lo Sviluppo di Erdogan, ndr.) ha riacceso i sentimenti nazionalistici dei curdi, che andranno a votare l’Hdp. D’altro canto ritengo che, nella situazione attuale, in generale i partiti che difendono l’accordo di pace otterranno più voti”.

– Parliamo dei curdi della Siria. Ultimamente sono state pubblicate notizie che danno la prossima apertura di uffici di rappresentanza del partito dell’Unione Democratica della Siria (Pyd) a Sulaymaniyya, con gli aiuti dell’Unione Patriottica. Che dice in proposito?
“Si, è una notizia fondata. D’altronde anche gli altri partiti curdo-siriani che vedono molti profughi nella regione del Kurdistan hanno aperto uffici a Duhok, Erbil e a Sulaymaniyya”.

– Salih Muslim, leader del Pyd, che è il principale partito curdo della Siria, ha dichiarato che suo partito, con il sostegno del Pkk, attualmente controlla tre cantoni nel nord-est della Siria, Kobane, Jazire e Efrin. Egli ha sottolineato più volte che curdi siriani non vogliono l’indipendenza e solo vogliono che siano riconosciuti i loro diritti nella Costituzione siriana. D’altronde vi sono diverse notizie che indicano una certa collaborazione fra i curdi siriani e l’esercito di Bashar al-Assad nella lotta contro l’Isis e gli altri gruppi terroristici ed anche di recente sono girate le immagini di una base militare dell’esercito siriano situata in un cantone curdo. La cosa ha ovviamente fatto infuriare il presidnete turco Erdogan. Lei ritiene che una tale collaborazione possa tornare utile alla stabilità della Siria? Ha avuto un ruolo di mediazione l’Unione Patriottica fra il Pyd e il governo siriano?
“Salih Muslim, come gli altri leader curdi, ha parlato dei desideri e la volontà del popolo curdo. E’ necessario arrivare ai diritti del popolo curdo attraverso la Costituzione e le leggi della Siria: i curdi sono impegnati in una cruenta battaglia contro l’Isis e gli altri gruppi estremisti, perchè i loro diritti siano strutturali e trovino il giusto riconoscimento giuridico. Personalmente non mi è mai capitato di sentire che il Puk abbia avuto un ruolo di mediazione fra i curdo-siriani e Damasco, dal momento che loro decidono in modo autonomo e sono liberi nelle loro scelte“.

– Alcune fonti riferiscono che il Puk abbia cercato di mettere in contatto l’Iran con il Pyd curdo. Indubbiamente il Puk rappresenta un alleato strategico di Teheran nel Kurdistan irq. … Possiamo dire che l’apertura degli uffici di rappresentanza del Pyd a Sulaymaniyya sia avvenuta grazie all’interessamento iraniano?
“Mi sorprende il numero delle domande sull’Unione Patriottica. Il Puk è orgoglioso di promuovere il processo di pace e di dialogo senza ostacoli. La realtà attuale mostra che il popolo curdo ha cercato attraverso i vari pariti di avere contatti con i paesi vicini. Come nel caso del Partito Democratico e dell’Unione Patriottica in Turchia e in Iran: è logico pensare che anche il Pyd voglia avere le sue relazioni con i paesi circostanti“.

– Il progetto della barriera che la Turchia vuole costruire lungo il confine del Kurdistan siriano e quindi, idealmente, del Pyd, può entrare in un tentativo di arginare i rapporti dei curdi siriani con il Pkk?
“Se guardiamo a Israele e agli altri paesi che si trovavano ad affrontare problemi simili, arriviamo alla conclusione che la costruzione dei muri può impedire la circolazione delle persone, ma non della volontà e della speranza. Il miglior modo di prevenire e di fermare i conflitti è dare attenzione e considerare i diritti e le esigenze delle popolazioni“.

– Tuttavia Fuad Eliko ex numero uno del partito siriano “Yekiti’’, ha affermato che “i peshmerga, vicini al presidente Barzani, sono pronti a collaborare con la Turchia nella costruzione della barriera per controllare le zone curdo-siriane”. Potremo assistere quindi ad uno scontro fra i peshmerga vicini a Barzani e il Pyd?
“Io ritengo che la cosa più importante di tutte sia l’unità delle forze della nazione curda. Qualunque cosa accada è importante che i peshmerga rimangano uniti. E’ necessario che tutte le questioni procedano in accordo e con il coordinamento dei partiti, e sarò contento di vedere che tutti i partiti potranno contare su una forza unica“.

Foto: nella prima Nazim Dabbagh oggi; nella seconda la distribuzione del popolo curdo su quattro nazioni; nella terza Dabbagh con Jalal Talabani ai tempi della rivolta dei curdi contro Saddam Hussein.

لینک گفت‌وگوی خبرگزاری ایتالیایی «اخبار ژئوپوليتیک» Notizie Geopolitiche:

http://www.notiziegeopolitiche.net/?p=56604

«ناظم دباغ» نماينده اقليم كردستان عراق در گفت‌وگو با «اعتماد» گفت: راه نظامي چندين سال است كه نتيجه نداده و پ.ك.ك و كردهاي تركيه به حيات خود ادامه داده‌اند.

شرايط كردهاي تركيه روز به روز سخت‌تر مي‌شود. جنگ بر شهرهاي كردنشين تركيه سايه انداخته و عبور و مرور مردم برخي شهرها دشوار شده است. بر اساس گزارش‌ها بخشي از جمعيت شهرهاي كردنشين تركيه به دليل افزايش حملات هواپيماهاي تركيه در اين مناطق، مجبور به مهاجرت به سمت شهرهاي امن اين كشور شده‌اند. از طرفي به نظر نمي‌رسد كه دولت تركيه قصدي براي كاهش حملات يا مذاكره براي خروج از اين بحران با كردهاي پ.ك.ك باشد. «ناظم دباغ» نماينده اقليم كردستان عراق در ايران نيز با اين نظر موافق است و در گفت‌وگو با «اعتماد» مي‌گويد: معتقد است شرايط براي كردها در تركيه سخت‌تر هم مي‌شود.

نظر شما درباره تعقيب و گريزي كه ميان كردهاي تركيه و ارتش اين كشور به وجود آمده است، چيست؟

متأسفانه حكومت تركيه به جاي اينكه دنبال آرامش و راه‌حل مسالمت‌آميز با كردهاي تركيه باشد فعاليت‌هاي نظامي خود را عليه كردهاي تركيه به‌ شدت افزايش داده و فشار‌ها را روي مردم اين كشور بيش از گذشته كرده است. اگرچه مردم كُرد تركيه و تشكيلات سياسي كُردي و طرفداران آنها قصد دارند تا محاصره را در اين كشور عليه كردها بردارند اما متأسفانه شاهد اين هستيم كه مردم در اين بين آواره و محروم مي‌شوند و اين حملات علاوه بر اين زخمي‌هاي بسياري برجاي گذاشته كه راه درماني چنداني نيز ندارند.

آيا آنكارا فشارها روي كردهاي تركيه را كاهش مي‌دهد؟

به نظرم دولت فشارها را بيشتر خواهد كرد و آن چيزي را كه شروع كرده به راحتي پايان نمي‌دهد. به نظرم حزب عدالت و توسعه شرايطي بحراني را در تركيه به وجود آورده است تا بتواند از اين طريق به حكومت خود ادامه دهد چراكه انتخابات در تركيه نزديك است و اين حزب اميدوار است تا از اين طريق محبوبيت خود را افزايش دهد.

دولت تركيه آيا مي‌تواند از طريق نظامي بر كردهاي تركيه و پ.ك.ك غلبه كند؟

اين موضوع بارها و بارها در طول ساليان مختلف تجربه شده است. راه نظامي چندين سال است كه نتيجه نداده و پ.ك.ك و كردهاي تركيه به حيات خود ادامه داده‌اند. هم حكومت اقليم کردستان عراق و هم كشورهاي مختلف در اتحاديه اروپا نيز به دنبال اين هستند تا طرفين از طريق گفت‌وگو به مسائل خود پايان دهند. دولت تركيه در طول سال‌هاي گذشته با آنها به پاي ميز مذاكره نشست و اگرچه به يك روند صلح رسيدند اما دوباره دولت حملات خود را عليه كردها آغاز كرد.

احمد داوود اوغلو، نخست‌وزير تركيه اعلام كرد كه قصد دارد پ.ك.ك را نابود كند، آيا توان اين كار وجود دارد؟

من يادم مي‌آيد زماني كه رژيم سابق در عراق مستقر بود از اين نوع صحبت‌ها بسيار گفته مي‌شد و اكنون اين نوع صحبت‌هاي آقاي اوغلو من را ياد سخنان مقام‌هاي رژيم سابق عراق انداخت كه در عمل به نتيجه چنداني نرسيد.

پيش‌بيني شما از روند انتخابات آينده تركيه چيست فكر مي‌كنيد در چنين شرايطي آراي كردها كاهش مي‌يابد يا افزايش؟

مسلم است كه در انتخابات آينده در مناطقي كه كردهاي متعصب هستند آراي كردها بيش از پيش افزايش مي‌يابد. در اين انتخابات كردهاي بيشتري هم شركت خواهند كرد.

روزنامه اعتماد، ستون «گفت‌وگوی روز»، شنبه 21 شهریورماه 1394، سال سیزدهم، شماره 3340، صفحه 6.